Σε έναν πανέμορφο χώρο, νεοκλασικού τύπου, φιλοξενείται το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας στην Κηφισιά.

Ιδρύθηκε το 1964 από τον Άγγελο και τη Νίκη Γουλανδρή και ήταν το πρώτο μουσείο φυσικής ιστορίας που ιδρύθηκε στην Ελλάδα. Στεγάζεται σε νεοκλασικό σπίτι του 1875 το οποίο τροποποιήθηκε ώστε να στεγάσει τη συλλογή.

To Μουσείο σήμερα περιλαμβάνει το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας και το Κέντρο Γαία, που είναι δύο διαφορετικά, αλλά επικοινωνούντα μεταξύ τους, κτίρια. Είναι και τα δύο πολιτιστικοί φορείς με κοινό στόχο την μελέτη, τη συντήρηση και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

Check in---> Ένα φυσικό δάσος μέσα στην πόλη με τον μοναδικό γοτθικό ναό και τον Πύργο Συγγρού

Το mygreekholiday.gr το επισκέφτηκε πρόσφατα και περιηγήθηκε στους όμορφους χώρους του.

Τι θα δείτε;

Από την αφρικανική σαβάνα, στην… Ασία

Η έκθεση βαλσαμωμένων θηλαστικών του Μουσείου περιλαμβάνει μονοτρήματα και μαρσιποφόρα της Αυστραλίας, όπως ο ορνιθόρρυγχος, η έχιδνα, τα καγκουρό και το κοάλα.

Τα πλακουντοφόρα είναι κατανεμημένα σε διάφορους βιοτόπους: στην αφρικανική σαβάνα με μια οικογένεια λιονταριών, γατόπαρδων και του μπαμπουίνου, στο τροπικό δάσος της ΝΑ Ασίας με την τίγρη και την μαλαισιανή αρκούδα, στο ψυχρό κωνοφόρο δάσος της Κ. Ασίας με τον σπάνιο πάνθηρα των χιονιών και τη μαύρη αρκούδα των Ιμαλαΐων, στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου με τον ιαγουάρο, στο ψυχρό κωνοφόρο δάσος της Β. Αμερικής με τον μοσχόβου.

Ένα μεγάλο μέρος της έκθεσης των θηλαστικών αποτελείται από χαρακτηριστικά είδη της Αφρικής. Η καμηλοπάρδαλη, ο φακόχοιρος, η ζέβρα, ο αφρικανικός βούβαλος, ο σπάνιος λευκός ρινόκερος μαζί με δύο είδη αντιλόπης, το κούντου και το ιμπάλα είναι μερικά δείγματα φυτοφάγων θηλαστικών της Αφρικανικής σαβάνας.

Από τα σαρκοφάγα οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να δουν από κοντά λιοντάρια, γατόπαρδους και λεοπαρδάλεις.

Σε ειδική προθήκη, παρουσιάζεται η Μεσογειακή Φώκια, εξαιρετικά σπάνιο θηλαστικό, που απειλείται με εξαφάνιση περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στην Ευρώπη.

Πρόσφατα το Μουσείο απέκτησε το σπάνιο είδος της Λευκής Τίγρεως, προσφορά του κ. Παναγιώτη Κουβουτσάκη, ιδρυτή της "Πινακοθήκης Κουβουτσάκη", στην Κηφισιά.

Οι μικροί... εντομολόγοι

Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί περίπου 30.000 είδη εντόμων, πολλά από τα οποία είναι ενδημικά, δηλαδή δεν υπάρχουν πουθενά αλλού. Οι επισκέπτες της εντομολογικής αίθουσας του Μουσείου μπορούν να θαυμάσουν πεταλούδες και νυχτοπεταλούδες από την Ελλάδα και από άλλες χώρες, ενώ υπάρχουν αντιπρόσωποι από τις σημαντικότερες ομάδες όπως των διπτέρων (μύγες) και υμενοπτέρων (μέλισσες, σφήκες, μυρμήγκια), των ορθοπτέρων (ακρίδες, γρύλοι), των κολεοπτέρων (σκαθάρια, πασχαλίτσες) κ. α.

Τα κοχύλια των ελληνικών θαλασσών 

Τα κοχύλια αποτελούν έργο ζωής των οργανισμών που λέγονται Μαλάκια. Περιλαμβάνουν πάνω από 130.000 είδη και αποτελούν την δεύτερη ομάδα ζώων σε αριθμό ειδών, μετά τα έντομα. Παρουσιάζουν ευρεία εξάπλωση και ζουν παντού.

Στην αίθουσα του Μουσείου εκτίθεται μια εκτεταμένη συλλογή κοχυλιών από την ελληνική θάλασσα, αποτέλεσμα της ερευνητικής δραστηριότητας του υδροβιολογικού τμήματος, καθώς και μια επιλογή κοχυλιών από όλο τον κόσμο, σε εντυπωσιακή ποικιλία χρωμάτων και μορφών.

Σε άλλη αίθουσα παρουσιάζονται κοχύλια του γλυκού νερού, λιμνών και ποταμών, καθώς και χερσαία μαλάκια, τα γνωστά μας σαλιγκάρια. Εκτίθενται ακόμη αστερίες, αχινοί, αστακοί, καβούρια, βάλανοι και άλλοι θαλάσσιοι οργανισμοί. Σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα μια πλούσια συλλογή κοραλλιών και σπόγγων παρουσιάζει τη φαντασμαγορία του βυθού.

Οι γυπαετοί της… Κηφισιάς

Σήμερα, σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν καταγραφεί περίπου 9.000 είδη πουλιών, από τα οποία 440 έχουν παρατηρηθεί στη Ελλάδα. Η χώρα μας είναι πολύ σημαντική, τόσο ως δίοδος όσο και ως σταθμός ανάπαυσης των μεταναστευτικών πτηνών. Το Μουσείο διαθέτει μια πλούσια συλλογή πουλιών.

Σε μια μεγάλη προθήκη μήκους 22μ. μέσα σε βουνά, δάση, πεδιάδες, υγροτόπους και θαλάσσιες ακτές, είναι τοποθετημένα ταριχευμένα δείγματα από 180 είδη πουλιών που φωλιάζουν στην Ελλάδα, στους αντίστοιχους βιοτόπους τους. Οι αναπαραστάσεις, οι χρωματικές εναλλαγές και τα άριστα, σε φυσικές στάσεις, δείγματα, συνθέτουν μια ζωντανή εικόνα του ορνιθολογικού κόσμου της χώρας.

Η προθήκη αρχίζει με το σκληρό τοπίο του βουνού, όπου υπάρχουν οι χρυσαετοί, ο γυπαετός, οι γύπες και τα άλλα αρπακτικά. Συνεχίζει με το δάσος όπου ζουν οι καλιακούδες, οι κουκουβάγιες, ο μπούφος, οι κίσσες, οι σταυραετοί κλπ. Εδώ συναντάμε τα κοτσύφια, τις φάσσες, τους συκοφάγους, τις πέρδικες, τον γκιώνη, τα κοράκια.

Ο κροκόδειλος του Νείλου και η διάσημη χελώνα…

Οι συλλογές ερπετών του Μουσείου περιλαμβάνουν τις ελληνικές χελώνες. Παρουσιάζονται τρεις θαλάσσιες χελώνες, από τις οποίες η Δερματοχελώνα, αν και κοσμοπολίτικο είδος, έχει και αυτή επισημανθεί στην Μεσόγειο.

Στην προθήκη με τα απειλούμενα είδη των ελληνικών θαλασσών παρουσιάζεται και η Καρέττα (Caretta caretta), η πιο συνηθισμένη θαλάσσια χελώνα στις ελληνικές θάλασσες, η οποία ωοτοκεί στις παραλίες της χώρας μας.

Από τα 3000 είδη αμφιβίων, στην χώρα μας έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα 22 είδη. Στις προθήκες του Μουσείου παρουσιάζονται βάτραχοι, φρύνοι, σαλαμάνδρες και τρίτωνες.

Η τάξη Κροκοδείλια εκπροσωπείται από τον κροκόδειλο του Νείλου, που φθάνει τα 7μ. σε μήκος και σε βάρος τα 1000 χλγρ. Εκτίθεται ακόμα ένας θαλάσσιος κροκόδειλος, το είδος που συναντάται πιο συχνά σε υφάλμυρα και θαλάσσια νερά.

Για τους λάτρεις των πετρωμάτων…

Η έκθεση των πετρωμάτων του Μουσείου περιλαμβάνει κυρίως πετρώματα από την Ελλάδα. Αρχίζει με τον κύκλο των πετρωμάτων, μια σχηματική παρουσίαση της δημιουργίας τους και της μετατροπής τους. Στη συνέχεια, τα πετρώματα είναι ταξινομημένα σε εκρηξιγενή, όταν το υλικό τους προέρχεται εν μέρει ή εν όλω από τα βάθη του γήινου φλοιού, όπως είναι ο Γρανίτης, σε ιζηματογενή όταν το υλικό τους προέρχεται εξ ολοκλήρου από το εξωτερικό του γήινου φλοιού, από την καταστροφή προϋπαρχόντων πετρωμάτων, όπως είναι οι Ασβεστόλιθοι και σε μεταμορφωσιγενή, όταν προέρχονται από τροποποίηση των προηγουμένων, λόγω καθόδου τους σε μεγαλύτερα βάθη, όπως είναι το Μάρμαρο. Κάθε κατηγορία συνοδεύεται από επεξηγηματικά σχέδια και πίνακες. Για την εξήγηση του τρόπου δημιουργίας των διαφόρων πετρωμάτων υπάρχει μια σειρά ζωγραφικών πινάκων που απεικονίζουν το περιβάλλον στο οποίο δημιουργήθηκαν. Οι Πετρολογικές συλλογές καταρτίστηκαν από έρευνες στις διάφορες γεωλογικές ζώνες της Ελλάδας όπως: Παξών, Ιόνιος, Πίνδου, Πελαγονική, Υποπελαγονική, Ροδόπης και Ανατολικής Ελλάδος.

Η παλαιοντολογική έκθεση και το ακριβές αντίγραφο σκελετού Τρικεράτοπα

Τα απολιθώματα είναι λείψανα, ίχνη, αποτυπώματα φυτικών ή ζωικών οργανισμών,που έζησαν στη γη κατά το παρελθόν, κλείστηκαν στα ιζηματογενή πετρώματα πριν από τουλάχιστον 10.000 χρόνια και διατηρήθηκαν μέχρι σήμερα. Μπορεί να είναι όστρακα, οστά, δόντια, έντομα μέσα σε ήλεκτρο, κατεψυγμένα μαμούθ, φύλλα, κορμοί δένδρων, κ.ά.

Η παλαιοντολογική έκθεση αρχίζει με ένα διάγραμμα της ιστορίας ζωής, την ηφαιστειότητα, τις ορογενέσεις και το κλίμα της γης στις διάφορες γεωλογικές περιόδους. Στη συνέχεια πλούσια συλλογή χαρακτηριστικών απολιθωμάτων, ταξινομημένα χρονολογικά, προβάλλει την εξέλιξη της ζωής πάνω στην Γη από το Προκάμβριο έως σήμερα. Το παλαιότερο δείγμα έχει ηλικία 2,7 δισεκατομμυρίων χρόνων. Κάθε περίοδος συνοδεύεται από ζωγραφική αναπαράσταση του παλαιοπεριβάλλοντος και των οργανισμών που ζούσαν σε αυτό.

Σε ειδική προθήκη παρουσιάζονται χαρακτηριστικά δείγματα απολιθωμάτων που μαρτυρούν την διαδικασία και τις μορφές της απολίθωσης. Υπάρχουν επίσης απολιθώματα και αναπαραστάσεις ζώων από την Σάμο και το Πικέρμι. Ιδιαίτερη θέση κατέχει η εξέλιξη του αλόγου και ο χάρτης με τα ζώα που ζούσαν στον ελληνικό χώρο κατά το Τεταρτογενές, (μαστόδοντον, δεινοθήριον, ρινόκερος, μαχαιρόδους κ.ά.) δηλαδή τη χρονική περίοδο από 1.8 εκατομμύρια έως 10 χιλιάδες χρόνια πριν. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ποικιλία των ειδών αυτών σε σχέση με το σήμερα.

Άλλη προθήκη παρουσιάζει δύο ιδιαίτερες ομάδες απολιθωμένων κεφαλόποδων, τους αμμωνίτες που είχαν τεράστια ανάπτυξη και εξάπλωση και τελικά εξαφανίστηκαν και τους ναυτίλους που ποτέ δεν παρουσίασαν ιδιαίτερη ανάπτυξη και εξάπλωση, αλλά υπάρχουν έως τις μέρες μας. Στην αίθουσα της ζωολογίας υπάρχει ακριβές αντίγραφο σκελετού ενός δεινοσαύρου, του Τρικεράτοπα, μήκους 7,16 μ., του οποίου το πρωτότυπο βρίσκεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης.

Ειδική προθήκη είναι αφιερωμένη στην εμφάνιση και εξέλιξη του ανθρώπου και περιλαμβάνει ομοιώματα των σημαντικότερων ανθρώπινων απολιθωμάτων, αναπαραστάσεις, γραφικές απεικονίσεις, λίθινα και οστέινα εργαλεία κ. ά»

Το Κέντρο Γαία παρουσιάζει στον επισκέπτη πώς λειτουργεί ο πλανήτης Γη εδώ και εκατομμύρια χρόνια και τη σημερινή κατάσταση, με τις παρεμβάσεις του σύγχρονου ανθρώπου. Στην είσοδο, αλλά και σ’ όλη την πορεία της έκθεσης είναι παρούσα η μορφή της αρχαίας θεάς Γαίας με το χέρι της προσφοράς της προς τους ανθρώπους. Η «Γεώσφαιρα», μοναδική στον κόσμο, ένας ημισφαιρικός θόλος- οθόνη με διάμετρο 5μ. και εμβαδόν 40 περίπου τ.μ., προβάλλει τον περιστρεφόμενο πλανήτη από 225.000 εικόνες υψηλής ανάλυσης. Παρουσιάζει επίσης, σύντομα και περιεκτικά, τη γεωλογική εξέλιξη του πλανήτη από τη γέννησή του, πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια ως σήμερα. Η έκθεση σχεδιάστηκε και πραγματοποιήθηκε από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου σε συνεργασία με το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας.

INFO Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας - Κέντρο ΓΑΙΑ

Λεβίδου 13 και Όθωνος 100, 145 62 Κηφισιά
Τηλεφωνικό Κέντρο: 210 8015870
Fax : 210 8080674
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ώρες λειτουργίας:

Δευτέρα έως Παρασκευή: 09:00 - 14:30

Σάββατο και Κυριακή: 10:00-15:00

Έτοιμη σε λίγες εβδομάδες θα είναι η νέα πλατεία Ομονοίας!

Με ένα συντριβάνι να δεσπόζει στην πολύπαθη μέχρι σήμερα πλατεία και με τον περιμετρικό του δακτύλιο θα καταλαμβάνει σχεδόν ολοκληρωτικά τον «διάδρομο πεζών» ο οποίος ένωσε προ 20ετίας την Πανεπιστημίου με την Αγίου Κωνσταντίνου.

Η κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η πλατεία τα τελευταία χρόνια ήταν αποκαρδιωτική για τους Αθηναίους που έβλεπαν καθημερινά την παρακμή της ιστορικής πλατείας με τα απομεινάρια του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού που έγινε το 1998 και έδωσε το πρώτο βραβείο ύψους 9,5 εκατομμυρίων δραχμών σε τέσσερις νέους αρχιτέκτονες.

Τα έργα γίνονται με χορηγίες ιδιωτών και βρίσκονται σε εξέλιξη με εντατικούς ρυθμούς από τον περασμένο Οκτώβριο. Τότε, στις 31 Οκτωβρίου 2019, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε κατά πλειοψηφία να κάνει δεκτές τις πράξεις δωρεάς μέσω των οποίων τρεις φορείς, η τεχνική εταιρεία Ηλέκτωρ, το Κοινωφελές Ιδρυμα Λασκαρίδη και η Fontana Fountains προσφέρονταν να συμβάλουν στη δημιουργία νέου σιντριβανιού στην Πλατεία Ομονοίας.

Η νέα κατασκευή θα παραπέμπει στο ιστορικό συντριβάνι που ήταν το κόσμημα όλης της γύρω περιοχής στις δεκαετίες του 60 και του 70.

Στην κεντρική πλατεία θα εγκατασταθεί:

• Σιντριβάνι με διάμετρο 30 μέτρων, 13 πίδακες νερού, 188 δέσμες νερού και 90 υποβρύχιους προβολείς.
• Ένας πίδακας που θα εξακοντίζει νερό σε ύψος 20 μέτρων θα βρίσκεται στο κέντρο του σιντριβανιού.
• Τέσσερις πίδακες θα βρίσκονται σε ακτίνα 12 μέτρων και θα πετούν νερό σε ύψος 14 μέτρων.
• Άλλοι οκτώ πίδακες θα βρίσκονται σε ακτίνα 17 μέτρων και θα πετούν νερό σε ύψος 8 μέτρων.
• Περιφερειακά στα 30 μέτρα και μέσα από κυκλικό αγωγό θα πετάγονται 188 δέσμες νερού με ύψος κορυφής τα 5 μέτρα.