Ένα δύσκολο ορειβατικό εγχείρημα που ολοκληρώθηκε με επιτυχία
Μετά από 14 ημέρες μοναχικής πορείας στο βουνό των θεών, τον Όλυμπο, ο εθελοντής της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, Λορέντζο Νεράντζης, ολοκλήρωσε ένα εγχείρημα που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Με ένα σόλο ορειβατικό ταξίδι κατάφερε να ενώσει τα 12 καταφύγια του ψηλότερου βουνού της χώρας, έχοντας ως στόχο να ευαισθητοποιήσει όσους ασχολούνται με την ορειβασία για τη σημασία της πρόληψης και της σωστής προετοιμασίας, αλλά, ταυτόχρονα, να αναδείξει το ρόλο της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στην ορεινή διάσωση στην Ελλάδα.
Η προσπάθεια του ξεκίνησε στις 22 Σεπτεμβρίου από το καταφύγιο «Δημήτρης Μπουντόλας», που βρίσκεται πάνω από το Λιτόχωρο, και ολοκληρώθηκε δύο εβδομάδες μετά στο καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός». Στην διαδρομή επισκέφθηκε τόσο τα οργανωμένα όσο και τα καταφύγια ανάγκης στις πιο δύσβατες περιοχές του Όλυμπου (Κορομηλιά, Πετρόστρουγκα, Κρεβάτια, Αποστολίδης, Κάκκαλος, Λάκα Χρηστάκη, Σαλατούρα, Άγιος Αντώνης, Μιγκοτζίδης, και Λιβαδάκι). Οι δύσκολες καιρικές συνθήκες που συνάντησε στην πορεία του και οι απαιτητικές διαδρομές που ακολούθησε, καθυστέρησαν για μερικές μέρες τον τερματισμό του, ωστόσο το εγχείρημά του ολοκληρώθηκε επιτυχώς, χάρη στην πολύτιμη υποστήριξη από τα μέλη της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης και της ορειβατικής κοινότητας του Ολύμπου.
Η θέα προς την Κόψη Μπαρμπαλά
Όπως ανέφερε ο ίδιος, οι μεγαλύτερες δυσκολίες που συνάντησε ήταν το μεγάλο βάρος του ορειβατικού σακιδίου, η έλλειψη προμηθειών στα καταφύγια ανάγκης, η καταπόνηση μετά από πολλές μέρες πορείας και οι δύσκολες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν σε πολλά σημεία της διαδρομής. Ωστόσο, η χρήση ασυρμάτου και η επιλογή του καλού ορειβατικού εξοπλισμού ήταν ζωτικής σημασίας για την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος. Επιπλέον, αναδείχθηκε ο ρόλος των καταφυγίων ανάγκης, στα οποία τόσο ο Λορέντζο όσο και πολλοί ορειβάτες ξεκουράζονται και βρίσκουν προστασία όταν επικρατούν άσχημες καιρικές συνθήκες.
Στη διάρκεια του ταξιδιού του, ο Λορέντζο διαπίστωσε όχι μόνο τη σημασία αλλά και το εύρος κάλυψης του ραδιοδικτύου της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στον Όλυμπο, καθώς σε όλα τα σημεία της διαδρομής είχε τηλεπικοινωνιακή κάλυψη με τα μέλη της ΕΟΔ στη Θεσσαλονίκη. Το ραδιοδίκτυο αυτό παίζει καθημερινά κρίσιμο ρόλο στην επικοινωνία μεταξύ των καταφυγίων και ορειβατών, ενώ χρησιμοποιείται ευρέως σε κάθε επιχείρηση διάσωσης στον Όλυμπο και στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας τα τελευταία 25 χρόνια.
Καταφύγιο Αγίου Αντωνίου
Δημοσιεύοντας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε καθημερινή βάση φωτογραφικό υλικό της πορείας του, ο Λορέντζο επιδίωξε να αναδείξει τις κρυμμένες ομορφιές του Ολύμπου και ειδικά αυτές της νότιας πλευράς, που παρά την υψηλή επισκεψιμότητα του βουνού τα τελευταία χρόνια, είναι άγνωστες στους περισσότερους επισκέπτες.
Τερματισμός_Καταφύγιο Σπήλιου Αγαπητού
Αξίζει να σημειωθεί ότι το εγχείρημά του είχε, επίσης, ως σκοπό την ενίσχυση των εθελοντών της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, μέσα από μια καμπάνια crowd funding. Ήδη 110 άτομα έχουν προσφέρει δωρεές, που έφτασαν στο ποσό των 1.850 ευρώ, ενώ απομένουν ακόμα 5 μέρες για την ολοκλήρωση της καμπάνιας.
Το ποσό που θα συγκεντρωθεί από τις δωρεές θα αξιοποιηθεί για την αγορά απαραίτητου διασωστικού εξοπλισμού για τους εθελοντές της οργάνωσης, που σ’ αυτή την τόσο δύσκολη συγκυρία, συνεχίζουν να προσφέρουν απρόσκοπτα και ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες τους σε όσους βρίσκονται σε κίνδυνο.
At TripOutside, we are passionate about getting outdoors and want to share our passion with the world. We have come up with an extensive list of ways for people of all ages and abilities to get active outside, from mellow nature walks to extreme sports. The benefits of getting outdoors are plentiful and have strong positive impacts on your body, brain and soul. Did you know that research shows that natural sunlight helps mitigate pain? And being outdoors boosts your immune system? Here are some great ways to improve your well-being and get active outdoors!
An outdoor activity for people of all ages and all experience levels. Just get outside, pick a trail and walk around enjoying the great outdoors. Take in the beautiful views, nature around you, and wildlife. You can even search for specific plants or wildlife on your walk.
Discover why so many people fall in love with hiking! Get into the outdoors and leave your worries at the trailhead. Hiking can be any difficulty, from a quick half hour saunter along a river to a strenuous multi-hour mountain trek. Choose what best suits your ability and study up on trail reports before going – usually found on state recreation sites online.
Wondering if you need hiking poles for your next hike? See this comprehensive hiking pole guide for more information!
TIP: Our favorite hike finding and navigation app is Alltrails. The Pro version allows you to download offline maps, which can come in really handy for backcountry adventures if you’re not packing a map and a compass.
If you enjoy hiking and camping in any form, then combining those outdoor activities is exactly what you should do! While backpacking, you will carry everything you need for the duration of your trek on your back. This approach to adventuring in nature can be highly rewarding as people can feel much closer with nature and aware of their surroundings. Be sure to have the right gear and look up trail and weather reports before setting of on your journey! Some essentials for your backpacking trip include:
Rock scrambling is essentially a mix of hiking and rock climbing: when the hike is too steep to continue on without using your hands, but not so steep that you are actually supporting yourself with your arms. These are often found near the summits of mountains, or underneath cliffs where large boulders have broken off. Rock scrambling can be very fun and might be more appealing to those daunted by the exposure of rock climbing.
Take mountaineering to the next level and reach new higher, snow-topped peaks! Named after mountaineering in the Alps (we had to look it up too), alpineering refers to pursuing mountain top summits as the final destination of a hike. We recommend being strong hiker before you try alpineering, and research easy, lower elevation, and non-technical peaks near you to get started!
The exploration of a canyon from point A to point B. At times it may require ropes and harnesses but some canyons can be explored just on a hike and you can use your hands and feet to Spiderman across the canyon playing ‘’the ground is lava’’. It’s a popular activity if exploring Southern Utah. If you are new to the sport, we recommend getting a guide to show you the ropes (no pun intended!) – canyoneering can be dangerous if you don’t follow the proper safety protocols.
For those that enjoy normal running, trail running is a great way to mix up the usual and get off the pavement. Trail running gets you to new, less traveled locations, and changes up the topography of the ground you run upon with normally softer surfaces and more turns and elevation changes. Get away from the city noise and out onto the trails for a run that you won’t regret!
TIP: Having the right trail running shoes matters, slipping and tripping can cause severe ankle sprains or injuries (speaking from experience, sadly..) Looking for a deal? Check out Steep & Cheap for 50-80% off top brands like Arc’teryx!
Mountain running or vertical / skyrunning as it is often referred to, is for people looking for an extreme cardio workout. Rather than just getting to the top of mountains, people who pursue mountain running want to see just how fast they can do it. This could be the new activity for you if you are fit and enjoy pushing yourself to new limits. The views on top of the mountains after the intense but shorter duration (relative to hiking) efforts are worth it!
Maybe you dabbled in track back in high school, or maybe you have never run a lap before. Tracks offer a great way to track personal progress. Each standard track is 400 meters, so it easy to pick a distance and time yourself over days, weeks, and months to see your fitness improve. The key is to keep the perspective about you and your own personal improvement over time.
It is important to get out into nature and clear one’s mind every now and then. Car camping offers a way to do so that is relatively comfortable, allowing you to bring anything you want that will fit in the car (extra smores, the guitar, air mattress, supersize tent). Car camping is a great way to get introduced to camping in the outdoors, while still offering time out in beautiful nature. Check out our camping essentials list in #3 above (you can leave off the pack if you are car camping!) Front Runner also makes some awesome rooftop tent solutions for off the ground camping.
Check more 52 ideas @ TripOutside.com by Julie Singh
Το προσεχές Σάββατο (7/9) ξεκινά η νέα περιπέτεια του Αντώνη Συκάρη στην οροσειρά των Ιμαλαϊων. Ο Έλληνας ορειβάτης έχει ως στόχο να κατακτήσει ακόμα μία κορυφή, το Dhaulagiri και παράλληλα να αποτίσει φόρο τιμής σε δύο αείμνηστους σχοινοσυντρόφους του.
Ο Συκάρης έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να ολοκληρώσει 4 αποστολές σε κορυφές των Ιμαλαϊων από το επονομαζόμενο GrandSlam, δηλαδή τις 14 κορυφές άνω των 8.000 μέτρων. Το Dhaulagiri είναι το έβδομο υψηλότερο βουνό στον κόσμο (8.167μ.) και το όνομά του σημαίνει «Το Λευκό Βουνό». Ανήκει στον ανατολικό κλάδο της οροσειράς των Ιμαλαΐων και βρίσκεται στην περιφέρεια Νταβαλαγκίρι του κεντρικού-βόρειου Νεπάλ.
Μέχρι σήμερα, ο Συκάρης έχει σκαρφαλώσει με επιτυχία στην υψηλότερη κουφή (Everest 8.848μ.), την τρίτη υψηλότερη (Kangchenjunga 8.586μ.), την τέταρτη (Lhotse 8.516μ.) και την όγδοη (Manaslu 8.163μ.).
Οι 14 υψηλότερες κορυφές, όλες στην οροσειρά των Ιμαλαϊων, είναι οι εξής:
Everest - 8,848m
K2 - 8,611m
Kangchenjunga - 8,586m
Lhotse - 8,516m
Makalu - 8,485m
Cho Oyu - 8,201m
Dhaulagiri - 8,167m
Manaslu - 8,163m
Nanga Parbat - 8,125m
Annapurna - 8,091m
Gasherbrum I - 8,080m
Broad Peak - 8,051m
Gasherbrum II - 8,034m
Shisha Pangma - 8,027m
Η νέα αποστολή του Συκάρη έχει και έντονο συναισθηματικό φορτίο. Κι αυτό γιατί επιστρέφει στο Dhaulagiri, 21 χρόνια μετά την πρώτη του προσπάθεια, που διεκόπη λόγω του θανάτου του ορειβάτη Νίκου Παπανδρέου, τον Μάιο του 1998. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου και στην ίδια κορυφή, έχασε τη ζωή του άλλος ένας σχοινοσύντροφος του Συκάρη, ο Μπάμπης Τσουπράς.
Έτσι, θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη τους η προσπάθεια που ξεκινά από της 7 Σεπτεμβρίου με την αναχώρηση για την Κατμαντού μέσω Μουσκάτ. Η αποστολή αναμένεται να διαρκέσει έως το μέσον Οκτωβρίου
Στον υδροβιότοπο του Κοτυχίου βρέθηκε η ομάδα του Atlas Stories και μας ξεναγεί σε μια πανέμορφη περιοχή, με χαρακτηριστικά που συναντάς σπάνια στην Ελλάδα γιατί εδώ συνυπάρχουν λιμνοθάλασσα, έλη, βαλτοτόπια, καλαμιώνες και αμμόλοφοι.
Η λιμνοθάλασσα Κοτυχίου βρίσκεται στον Δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης στην Ηλεία και είναι ένας υδροβιότοπος της χώρας μας, ο οποίος αποτελεί μέρος του πανευρωπαϊκού δικτύου Natura 2000, ενώ προστατεύεται και από την συνθήκη Ramsar.
Λόγω της γεωγραφικής της θέσης, στο νότιο άκρο της Ευρώπης, αποτελεί διεθνώς σημαντικό σημείο της μεταναστευτικής διαδρομής των ευρωπαϊκών σμηνών. Εκεί μπορεί κανείς να παρατηρήσει κοπάδια από φλαμίγκο (φοινικόπτερα), ερωδιούς και άλλα εντυπωσιακά είδη πτηνών.
video by: Atlas Stories
Μια με δύο ώρες αρκούν για να περιπλανηθείτε στο χώρο και να απολαύσετε το μαγευτικό τοπίο. Η πρόσβαση είναι εύκολη και από εξοπλισμό δεν θα χρειαστείτε κάτι ιδιαίτερο. Ωστόσο θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να έχετε μαζί σας ένα ζευγάρι κιάλια για να απολαύσετε την θέα. Επίσης, δεν υπάρχει κάποια καντίνα εκεί, οπότε μην ξεχάσετε να πάρετε από το σπίτι νερό και ίσως κάποιο σνακ. Να έχετε κατά νου ότι μπορεί να συναντήσετε κάποιο πτηνό σε πολύ κοντινή απόσταση οπότε αποφύγετε το θόρυβο ή τις απότομες κινήσεις για να μην το τρομάξετε.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα παραδοσιακής μηχανικής στην Ελλάδα βρίσκεται στη λεγόμενη Περαταριά, στο Μεσόπυργο Άρτας.
Το μοναδικό στην Ελλάδα χειροκίνητο τελεφερίκ-βαγονάκι με τροχαλία και συρματόσχοινο χρησιμοποιείται από το 1960, για να διασχίζουν ντόπιοι και επισκέπτες τον Αχελώο.
Video by: anestisnakos
Η Περαταριά μπορεί σήμερα να μοιάζει με εικόνα βγαλμένη από άλλη εποχή, αλλά για τους κατοίκους της περιοχής αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινότητάς τους, καθώς πρόκειται για το πλέον προσιτό μέσο σύνδεσης Θεσσαλίας – Ηπείρου και εξυπηρέτησης των αναγκών των κατοίκων (μεταφορά αγαθών και προϊόντων), καθώς η μοναδική γέφυρα βρίσκεται σε απόσταση 20 χιλιομέτρων.
Παλαιότερα η Νομαρχία Καρδίτσας ανέθετε σε έναν κάτοικο, τον «οδηγό του πορθμείου», την ευθύνη για τη λειτουργία της Περαταριάς. Σε περίπτωση απουσίας του οδηγού το πορθμείο κλειδωνόταν, για να μην τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια των κατοίκων.
Δυστυχώς, εδώ και αρκετά χρόνια δεν υπάρχει οδηγός, κι έτσι οι κάτοικοι χειρίζονταν μόνοι τους το τελεφερίκ και έπρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Τελικά, από τις αρχές του 2018 η Περαταριά σταμάτησε να λειτουργεί, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να ζητήσουν οι κάτοικοι από την πολιτεία τη συντήρηση και την επισκευή της.
Ο περιφερειάρχης Ηπείρου, Αλέξανδρος Καχριμάνης, και ο αντιπεριφερειάρχης Άρτας, Βασίλης Ψαθάς, έσπευσαν να ανταποκριθούν στο εν λόγω αίτημα και να δεσμευτούν για τη συντήρηση και την επισκευή της Περαταριάς, ώστε να τεθεί εκ νέου σε λειτουργία και να εξυπηρετήσει τους κατοίκους της περιοχής.
Με πληροφορίες από epiruspost.gr
Δύτες του Chania Diving Centre εντόπισαν και εξερεύνησαν για πρώτη φορά μια υποθαλάσσια σπηλιά στην περιοχή της Σπάθας στα Χανιά.
«Δεν ήταν τυχαία η ανακάλυψη του σπηλαίου, ψάχναμε έξι χρόνια και καταφέραμε να το βρούμε με συστηματική έρευνα» ανέφερε στο zarpanews.gr ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης του κέντρου, Νίκος Γιαννουλάκης.
Ωστόσο τόνισε «δεν μπορούμε να κάνουμε συχνές επισκέψεις, πρέπει πρώτα να γίνει εξερεύνηση και χαρτογράφηση. Είναι τελείως ανεξερεύνητο, οπότε θα χρειαστούν έμπειροι δύτες, συντονισμένες προσπάθειες ατόμων που είναι εξειδικευμένοι στην σπηλαιοκατάδυση.»
video by Nikolaos Giannoulakis
Ακόμα μία περιπέτεια έφτασε στο τέλος της. Και το τέλος στέφθηκε με επιτυχία! Ο Αντώνης Συκάρης και ο Γιώργος Μαρίνος κατέκτησαν την κορυφή του όρους Μανασλού στα Ιμαλάια, μετά από αναρρίχηση και κατάβαση που διήρκεσε 4 εβδομάδες.
Τα δύο μέλη του Συνδέσμου Ελλήνων ορειβατών ξεκίνησαν στις αρχές Σεπτεμβρίου το οδοιπορικό τους για το Νεπάλ και έφτασαν μετά από οκτώ ημέρες στο base camp του βουνού.
Ο καιρικές συνθήκες δεν ήταν σύμμαχος, η υγεία τους άργησε να σταθεροποιηθεί και λίγο έλειψε να εγκαταλείψουν. Τελικά η πίστη στην επιτυχία και η εμπειρία τους, ήταν οι κυριότεροι παράγοντες που τους βοήθησαν να πατήσουν στην 8η υψηλότερη κορυφή του κόσμου, την περασμένη Παρασκευή (28/9) στις 6 το πρωί.
Το Μανασλού, γνωστό και ως Κουτάνγκ βρίσκεται στα Ιμαλάια και συγκεκριμένα στην περιοχή Μανσίρ Χιμάλ του Νεπάλ. Το όνομα του σημαίνει «Βουνό του Πνεύματος». Για πρώτη φορά κατακτήθηκε το 1956 από τους Τόσιο Ιμανίσι και Γκιαλζεν Νόρμπου μέλη μιας ιαπωνικής αποστολής για αυτό άλλωστε οι Ιάπωνες θεωρούν το Μανασλού ως «δικό τους» βουνό, όπως οι Άγγλοι το Έβερεστ. Αξίζει να τονιστεί ότι 64 ορειβάτες έχουν χάσει τη ζωή τους κυρίως από φονικές χιονοστιβάδες που βάλουν την διαδρομή προς την κορυφή.
Ο 56χρονος Συκάρης έγινε ο πρώτος Έλληνας που κατακτά τρία βουνά του ορειβατικού «Γκραν Σλαμ», όπως ονομάζουν οι ορειβάτες τις 14 κορυφές του κόσμου που έχουν ύψος μεγαλύτερο των 8.000 μέτρων. Το Έβερεστ το 2017 -υψηλότερη κορυφή στα 8.848 μέτρα- μαζί με τον Μάικ Ευμορφίδη, το Καντσενούγκα (8.586μ.) τον περασμένο Μάιο με τον Φώτη Θεοχάρη και τώρα το Μανασλού (8.163μ.) με «σχοινοσύντροφο» τον Γιώργο Μαρίνο, αποδεικνύουν πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για τους ατρόμητους Έλληνες ορειβάτες, που επιστρέφουν την Τρίτη (2/10) το βράδυ από το Κατμαντού.
H Βανέσα Αρχοντίδου (μέλος του ΑΟΣ) και η Χριστίνα Φλαμπούρη (μέλος του ΕΟΣ Αχαρνών) έκαναν το όνειρό τους πραγματικότητα κατακτώντας την υψηλότερη κορυφή της Ωκεανίας!
Το εγχείρημα ολοκληρώθηκε επιτυχώς προ ολίγων ημερών, στο πλαίσιο του σχεδιασμού των δύο Ελληνίδων να κατακτήσουν τις 7 υψηλότερες κορυφές των ηπείρων του κόσμου.
Το σχέδιό τους εντάσσεται στο πλαίσιο της δράσης A Woman Can Be που βρίσκεται υπό την αιγίδα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) που οργάνωσαν αποστολή στο όρος Carstenzs Pyramid στην Παπούα της Ινδονησίας.
Το όρος Carstenzs Pyramid ή αλλιώς Punchak Jaya (Πούντσακ Τζάγια) με υψόμετρο 4.884 μέτρα, είναι η υψηλότερη κορυφή της ηπείρου της Ωκεανίας αλλά και η υψηλότερη νησιωτική κορυφή του κόσμου. Με δύσκολες καιρικές συνθήκες χαμηλής ορατότητας και έντονης βροχόπτωσης, οι 2 Ελληνίδες κατάφεραν στις 29 Αυγούστου να κατακτήσουν την 5η κορυφή του στόχου τους, του 7 Summits challenge που αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ορειβατικές προκλήσεις παγκοσμίως. Η αποστολή επιστρέφει από την Παπούα στις 4 Σεπτέμβριου.
Μετά την Ωκεανία, σειρά θα πάρουν οι αποστολές με στόχο την κατάκτηση της κορυφής του Έβερεστ (8.848μ) στην Ασία και της κορυφής Vinson Massif (4.892μ) στην Ανταρκτική, ώστε να ολοκληρωθεί το project των 7 Summits. Από 1 Οκτωβρίου ξεκινά η οργάνωση της επόμενης αποστολής και η διαδικασία εξεύρεσης ομάδας υποστηρικτών.
Η ιστορία της Βανέσας Αρχοντίδου και της Χριστίνας Φλαμπούρη είναι κάτι παραπάνω από ένας στόχος ζωής, είναι μια ιστορία που εμπνέει τις καρδιές όλων. Σε αυτή την προσπάθεια, μπορείς να γίνεις κι εσύ μέλος της ομάδας. Μάθε περισσότερα και υποστήριξε την προσπάθεια τους μέσα από την σελίδα τους: http://awomancanbe.com/contribute/
To καλοκαίρι είναι συνυφασμένο με τη θάλασσα ωστόσο οι γνώστες επιλέγουν τη γοητεία του βουνού. Μία βόλτα στο ξακουστό φαράγγι του Βίκου στα Γιάννενα είναι μοναδική εμπειρία.
Το φαράγγι του Βίκου βρίσκεται 30 χιλιόμετρα βορειοδυτικά των Ιωαννίνων και είναι το βαθύτερο φαράγγι παγκοσμίως, σύμφωνα με το Βιβλίο Guinness.
Αποτελεί τον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου, στην περιοχή του οποίου βρίσκει καταφύγιο μεγάλη ποικιλία σπάνιων ειδών χλωρίδας και πανίδας.
Το φαράγγι έχει μήκος περίπου 11 χιλιόμετρα και σε πολλά σημεία του το βάθος ξεπερνάει τα 1.000 μέτρα.
Aποτελεί δημοφιλή διαδρομή περιηγητών. Η περιήγηση για μία έμπειρη ομάδα διαρκεί από 4 ώρες μέχρι 5 ώρες, προσφέροντας θαυμάσιες εικόνες. Από το χωριό Βραδέτο στη θέση Μπελόη, όπως και από τη θέση Οξιά, η θέα προς το φαράγγι είναι πανοραμική.
Ο παραπόταμος του Αώου, Βοϊδομάτης, που το διατρέχει, έχει νερό όλες εποχές.
Το φαράγγι δημιουργήθηκε μετά από έντονες γεωλογικές ανακατατάξεις κατά τη διάρκεια των γεωλογικών εποχών.
Τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης δραστηριότητας στην περιοχή που έχουν εντοπισθεί, χρονολογήθηκαν στο 40.000 π.Χ.. Η χλωρίδα που συναντάται στην περιοχή του φαραγγιού είναι ιδιαίτερα μεγάλης ποικιλίας. Χαρακτηριστικά, μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα τα βότανα του φαραγγιού χρησιμοποιούνταν από πρακτικούς γιατρούς, τους λεγόμενους «βικογιατρούς», για θεραπευτικούς σκοπούς.
Όπως αναφέρει το wikipedia στην περιοχή του φαραγγιού απαγορεύεται αυστηρά κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα που έχει σχέση με κτηνοτροφία και φυσικά η υλοτομία.
Στην ψηλότερη κορυφή των Τζουμέρκων, 30 ορειβάτες από την Άρτα και την Πρέβεζα θαύμασαν την αυγουστιάτικη πανσέληνο και την εντυπωσιακή ανατολή του ηλίου.
Η ανάβασή τους ξεκίνησε από το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία και μετά από σύντομη διαδρομή έφτασαν στο καταφύγιο Καταρράκτη. Εκεί με αγωνία περίμεναν να διαλυθούν τα σύννεφα και να δουν την πανσέληνο. Και όντως ο καιρός άνοιξε και έτσι μπόρεσαν να θαυμάσουν το ολόγιομο φεγγάρι να ξεπροβάλει πίσω από τα Τζουμέρκα.
Αφού ξεκουράστηκαν για λίγες ώρες ξεκίνησαν την ανάβαση για την κορυφή. Το φως του φεγγαριού ήταν τόσο δυνατό που δεν χρειάστηκε να ανάψουν τους φακούς τους!
Έφτασαν στο Σχισμένο Λιθάρι και από εκεί κινήθηκαν στην κορυφογραμμή μέχρι την κορυφή, ενώ με μεγάλη χαρά διαπίστωσαν πως τα αντιαισθητικά και επικίνδυνα συρματόσχοινα που είχαν τοποθετηθεί απομακρύνθηκαν.
Όταν βρέθηκαν πλέον στην κορυφή αφού ντύθηκαν για να προστατευτούν από τον αέρα περίμεναν την ανατολή του ηλίου. Σύντομα ο ήλιος ανέτειλε πίσω από τα Άγραφα βάφοντας τον ουρανό με υπέροχα χρώματα.
…Όπως την διηγήθηκε ο ίδιος
«Όλα ξεκίνησαν με το άκουσμα ενός τρομακτικού ήχου. Ένιωσα να πέφτω στο υγρό χιόνι και αισθάνθηκα το σώμα μου να στριφογυρίζει. Αμέσως κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά. Προσπάθησα να κουνήσω το δεξί πέδιλο του σκι, αλλά ένας τρομερός πόνος στο γόνατό μου δεν μου το επίτρεψε. Αναρωτήθηκα τι μπορεί να έγινε…
Όταν συνέβη το ατύχημα, κατεβαίναμε από το καταφύγιο «Χρήστος Κάκαλος», στο οροπέδιο των Μουσών, έχοντας περάσει τέσσερις μέρες εκεί. Με τον πρωινό αέρα, το χιόνι είχε παγώσει και τα πέδιλα του σκι γρατζουνίζονταν πάνω του. Ενώ κατεβαίναμε, όμως, ξαφνικά βρήκαμε μαλακό χιόνι, πράγμα που μου έκανε εντύπωση. Η πρώτη μου σκέψη όταν αντιλήφθηκα ότι δεν μπορούσα να γυρίσω το πέδιλο ήταν ότι έσπασα το δεξί μου γόνατο.
Συνέχισα να κάνω σκι ακουμπώντας στο αριστερό μου πόδι για περίπου 100 μέτρα, μέχρι που με σταμάτησε ένας βράχος. Οι φίλοι μου με βοήθησαν να βγάλω τα πέδιλα του σκι και προσπάθησα να περπατήσω, αλλά σε κάθε βήμα το δεξί μου πόδι δεν με κρατούσε, ενώ ο πόνος ήταν απίστευτος. Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να σταματήσουμε στο σημείο που ήμασταν και να καλέσουμε για βοήθεια. Βρισκόμασταν σε υψόμετρο περίπου 2.200μ, 1.200μ πάνω από το μονοπάτι για τα Πριόνια. Στα τηλέφωνά μας δεν είχαμε σήμα, οπότε ο φίλος μου, Renaud, επέστρεψε στο καταφύγιο του Κάκαλου για να καλέσει βοήθεια από τον ασύρματο και η φίλη μου, Prune, έμεινε μαζί μου.
Μερικές ώρες αργότερα, είδαμε κάποιες μαύρες κουκίδες να κινούνται πάνω στο χιόνι, κάτω από το σημείο που βρισκόμασταν. Καταλάβαμε ότι ήταν οι διασώστες! Η ανάβαση ήταν μεγάλη γι’ αυτούς, οπότε μας προσέγγισαν περίπου στις 18.00. Η πρώτη ομάδα που έφτασε στο σημείο όπου βρισκόμασταν αποτελούνταν από έξι εθελοντές της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, οι οποίοι, όπως μας είπαν, ήταν στο καταφύγιο της Πετρόστρουγκας για μια εκπαίδευση. Αμέσως μου έδωσαν ζεστά ρούχα, γιατί κρύωνα, και το κρύο θα γινόταν πιο έντονο μόλις έπεφτε ο ήλιος.
Με έβαλαν να ξαπλώσω σε ένα τεχνικό διασωστικό φορείο και χρησιμοποίησαν ασφάλειες στους βράχους για να μπορέσουν να με κατεβάσουν στην απότομη πλαγιά.
Αργότερα, όταν πια είχε νυχτώσει, μας συνάντησε μια δεύτερη ομάδα από εθελοντές της ΕΟΔ. Ο ένας από αυτούς ήταν ο υπεύθυνος του καταφυγίου της Πετρόστρουγκας, ο οποίος είχε φέρει μαζί του ένα πιο σταθερό φορείο για είμαι πιο άνετα και πιο ζεστά. Η κατάβαση μόνο εύκολη δεν ήταν και γι’ αυτό κράτησε αρκετές ώρες…
Το φορείο γλιστρούσε και οι διασώστες βούλιαζαν μέσα στο υγρό χιόνι. Όση ώρα κατεβαίναμε μου μιλούσαν, για να μην χάσω τις αισθήσεις μου και με ρωτούσαν συνεχώς αν πεινούσα ή διψούσα. Θυμάμαι ότι σε κάποιο σημείο της διαδρομής χρειάστηκε να περάσουμε μια ορθοπλαγιά ύψους περίπου 5 μέτρων, οπότε η ομάδα χρησιμοποίησε σκοινί για να δέσει το φορείο. Φοβήθηκα αρκετά και το βλέμμα μου έψαχνε συνέχεια να βρει το φως των φακών κεφαλής των διασωστών που ήταν κάτω μου. Τελικά, στις 11 το βράδυ φτάσαμε σε ένα σημείο, όπου σταματήσαμε, φάγαμε και ήπιαμε νερό. Στην συνέχεια, ανέλαβε η ομάδα των πυροσβεστών να με μεταφέρει στο καταφύγιο της Πετρόστρουγκας ακολουθώντας μια διαδρομή σε ένα στενό μονοπάτι μέσα στο δάσος, η οποία κράτησε πέντε ολόκληρες ώρες.
Καταφύγιο Πετρόστρουγκας. 4 το βράδυ. Επιτέλους, μπορώ να ζεσταθώ μπροστά στο τζάκι, να βγάλω τα παγωμένα ρούχα μου και να κοιμηθώ για τέσσερις ώρες. Το επόμενο πρωί, με ήλιο και ζέστη, οι πυροσβέστες με κατέβασαν με το φορείο μέχρι την θέση Γκορτσιά, όπου με περίμενε ασθενοφόρο για να με μεταφέρει στο Κέντρο Υγείας Λιτοχώρου.
Αυτό που συνέβη εκείνη την ημέρα μου φαίνεται ακόμα απίστευτο. Πολλές εικόνες, βέβαια, έχουν σβηστεί από την μνήμη μου, εξαιτίας της μεγάλης διάρκειας που είχε η επιχείρηση, αλλά και λόγω του έντονου κρύου και της κούρασης που ένιωθα. Ενώ περίμενα τους διασώστες, δεν μπορούσα με τίποτα να φανταστώ ότι η βοήθεια ήταν τόσο κοντά μου, αλλά κι ότι η επιχείρηση για την διάσωσή μου θα ήταν τόσο δύσκολη. Ακόμα αναρωτιέμαι πως τα κατάφεραν να με κατεβάσουν από το βουνό χωρίς να πάθω το παραμικρό.
Ήταν μια μεγάλη επιχείρηση, με μια ομάδα διασωστών πολύ δυνατή, αλλά ταυτόχρονα και πολύ ευχάριστη».
Valentin Pahon
Η εύρεση του σωστού σημείου για να στήσει κάποιος τη σκηνή του μπορεί να είναι δύσκολη πολλές φορές. Ειδικά αν είναι από αυτούς που τα θέλουν όλα ιδανικά. Ένα νέο είδος σκηνής όμως, υπόσχεται να κάνει τη διαδικασία εύρεσης του σωστού σημείου παιχνιδάκι.
Η βρετανική εταιρία Tentsile ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει τη σκηνή για όλες τις επιφάνειες, ακόμη και το νερό.
Τον Φεβρουάριο του 2019 θα κυκλοφορήσει τη Tentsile Universe και σύμφωνα με την εταιρία παραγωγής, θα αλλάξει το κάμπινγκ για πάντα.
Ελεύθερο κάμπινγκ: Διακοπές με άποψη...
Σύμφωνα με το Gear Junkie: «το "τριών επιφανειών" καταφύγιο προσαρμόζεται περίφημα στη γη, στα δέντρα ή στο νερό χάρη στο μονωμένο, γεμάτο με αέρα δάπεδο, που επιτρέπει στη σκηνή να επιπλέει.
Ωστόσο, η Tentsile συνιστά να τη χρησιμοποιείτε μόνο ως σχεδία και να μην κοιμάται κανείς στη σκηνή τα βράδια στο νερό. Εξάλλου, το μονωμένο δάπεδο προσφέρει άνετο ύπνο τόσο στο έδαφος, όσο και στα δέντρα.
H Universe σηκώνει έως και 400 κιλά όταν είναι κρεμασμένη, διαθέτει χώρο 9 τετραγωνικών και ενάμιση μέτρο ύψος.
Μια διαδρομή 300 χιλιομέτρων κάνει τα τελευταία έντεκα χρόνια η συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Βασιλική Τέα, προκειμένου να προστατέψει τον Όλυμπο από ενδεχόμενη πυρκαγιά.
Ταξιδεύει από τον Βόλο στην Κατερίνη κι επιστρέφει πάλι πίσω, συμμετέχοντας εθελοντικά στη δράση «Χαρίζω μία μέρα από το καλοκαίρι μου στο δάσος». «Το καλοκαίρι του 2008, πληροφορήθηκα για τη συγκεκριμένη δράση διαβάζοντας ένα άρθρο στον τοπικό τύπο. Πέρα από το γεγονός ότι αμέσως αντιλήφθηκα τη σοβαρότητα αυτής της πρωτοβουλίας, αλλά και τη χρησιμότητα της συμμετοχής των πολιτών στο έργο της πυροσβεστικής υπηρεσίας, ένιωσα πως πρέπει να πω 'ναι' και χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκα στην ιστοσελίδα της ομάδας και δήλωσα συμμετοχή», δηλώνει η κ. Τέα.
Προσθέτει δε πως «από τότε, κάθε χρόνο αισθάνομαι την ανάγκη να βρεθώ σε ένα από τα παρατηρητήρια της εθελοντικής ομάδας δράσης νομού Πιερίας και να βάλω και εγώ ένα μικρό λιθαράκι σε αυτό το ξεχωριστό έργο, το οποίο προσφέρουν οι άνθρωποι του τόπου σας για την προστασία του περιβάλλοντος. Είναι το προσωπικό μου ραντεβού με το ιερό βουνό των 12 Θεών!».
Η συνταξιούχος εκπαιδευτικός υπηρέτησε στο νομό Πιερίας ως αναπληρώτρια και από τότε δέθηκε με τον Ολυμπο. Κάθε χρόνο φροντίζει να συμμετέχει στη δράση και να ταξιδεύει από την ιδιαίτερη πατρίδα της, τον Βόλο, ώστε να βρεθεί σε ένα από τα παρατηρητήρια του βουνού και να το προφυλάσσει από ενδεχόμενες φωτιές.
Ο Ηλίας Τσολακίδης, πρωτεργάτης του «Χαρίζω μία μέρα από το καλοκαίρι μου στο δάσος», υποστηρίζει πως όταν έφτασε η δήλωση συμμετοχής της Βασιλικής Τέα στα χέρια του και διαπίστωσε πως ήταν από τον Βόλο «νόμισα ότι είχε κάνει λάθος ή δεν είχε καταλάβει καλά για το τι ακριβώς θα έπρεπε να προσφέρει ο εθελοντής και προπάντων ότι το παρατηρητήριο βρισκόταν τόσα χιλιόμετρα».
Κάθε χρόνο αυξάνεται ο αριθμός των πολιτών, οι οποίοι συμμετέχουν στην εθελοντική πυροπροστασία του Ολύμπου χωρίς να είναι κάτοικοι του νομού Πιερίας. Φέτος υπήρξαν συμμετοχές από τη Λάρισα, τον Πλατύκαμπο, τη Θεσσαλονίκη, τον Τύρναβο, τα Ιωάννινα, ακόμη και από τη Γερμανία με τουρίστες οι οποίοι αφιέρωσαν 5 ώρες από το καλοκαίρι τους για να προστατέψουν αυτό το ξεχωριστό μνημείο της φύσης.
Η ιδέα "γεννήθηκε" το 2007, όταν η Πελοπόννησος πλήττονταν από καταστροφικές πυρκαγιές και μια ομάδα πολιτών ανησυχούσε για το βουνό του Ολύμπου. Τότε ο διοικητής πυροσβεστικής υπηρεσίας της περιοχής, Δημήτρης Ζάχος, τους πρότεινε κάτι πολύ απλό: τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν ο βαθμός επικινδυνότητας θα έφτανε στο κόκκινο (1 Ιουνίου-10 Σεπτεμβρίου), από ένα σημείο στρατηγικής σημασίας για την πυροσβεστική, με καλή ορατότητα, να κάνουν μια περιπολία έχοντας μαζί τους ένα ζευγάρι κιάλια, ένα κινητό και σε περίπτωση που έβλεπαν καπνό, θα έπρεπε να ειδοποιήσουν τις αρμόδιες αρχές.
Η σκέψη άρχισε να υλοποιείται από το 2008 και από τότε περίπου 2.500 οικογένειες έχουν δηλώσει όλα αυτά τα χρόνια συμμετοχή μέσω της συγκεκριμένης πλατφόρμας, την οποία φέτος χειρίστηκε μια 18χρονη κοπέλα.
Δύο δυναμικές γυναίκες αφήνουν την καθημερινότητα και ξεκινούν το επόμενο βήμα που θα τους φέρει πιο κοντά στο στόχο των 7 Summits, δηλαδή στην κατάκτηση της ψηλότερης κορυφής κάθε ηπείρου.
Συγκεκριμένα, η Βανέσα Αρχοντίδου και η Χριστίνα Φλαμπούρη μετά την επίτευξη των τεσσάρων πρώτων κορυφών, από τις επτά συνολικά που έχουν θέσει ως στόχο, σχεδιάζουν την κατάκτηση της πέμπτης κορυφής, το Carstensz Pyramid (4.884μ.) στην Ωκεανία. Είναι η ψηλότερη νησιωτική κορυφή στον πλανήτη αλλά δεν είναι από τις ψηλότερες του project. Είναι η πιο τεχνική και περιλαμβάνει και άλλες παραμέτρους (ζούγκλα, ελάχιστη υποστήριξη από τοπικούς οδηγούς, περιοχή με έντονη πολιτική αστάθεια και συγκρούσεις) που την κάνουν δύσκολη και της δίνουν ένα ιδιαίτερο χρώμα περιπέτειας. Η αποστολή των δύο γυναικών αναχωρεί από την Ελλάδα στις 12 Αυγούστου, με την επιστροφή στην Αθήνα να έχει προγραμματιστεί για τις 4 Σεπτεμβρίου.
Οι δύο ορειβάτισσες, με αφορμή την αποστολή τους, θέλησαν να δώσουν έναν τόνο από το εγχείρημά τους. Αρχικά η Βανέσα Αρχοντίδου, τόνισε ότι: «Το να κατακτήσει μια γυναίκα υψηλές θέσεις στον επαγγελματικό τομέα είναι πολύ δύσκολο και χρειάζονται πολλές θυσίες, χρόνος και υπομονή. Το να γευτείς, όμως, την κατάκτηση μιας κορυφής σε ένα από τα 7 υψηλότερα σημεία του πλανήτη είναι αξία ανεκτίμητη! Πόσο δε, όταν αυτό έχει συμβεί ήδη σε 4 κορυφές και απομένουν άλλες 3 για να ολοκληρωθεί το 7 Summits Project. Ελπίζουμε να έχουμε υγεία, να έχουμε τύχη και η πίστη μας σε συνδυασμό με το θέλω μας, να μας δώσουν τη δυνατότητα να ανεβάσουμε την ελληνική σημαία σε μια ακόμη σημαντική κορυφή».
Παράλληλα η Χριστίνα Φλαμπούρη, πρόσθεσε: «Η κατάκτηση κάθε κορυφής είναι δύσκολη αλλά γίνεται ακόμα πιο σημαντική όταν την κατακτάς σαν μέλος μιας ομάδας, τότε η ικανοποίηση είναι μεγαλύτερη.
Με την Βανέσα γίναμε ομάδα το 2015, τον τελευταίο καιρό όμως η ομάδα του ‘A Woman Can Be’ μεγάλωσε και πλέον έχουμε στο πλευρό μας μια ομάδα εθελοντών που μας βοηθάει να έρθουμε πιο κοντά στην ολοκλήρωση του στόχου. Το γεγονός αυτό μας κάνει να νιώθουμε πιο δυνατές και να γεμίζουμε αυτοπεποίθηση για την κατάκτηση της επόμενης κορφής».
Μετά την Ωκεανία, σειρά θα πάρουν η κατάκτηση της κορυφής του Everest (8.848μ.), στην Ασία και η κορυφή Vinson Massif (4.892μ.), στην Ανταρκτική, ώστε να ολοκληρωθεί το project.
Να τονίσουμε ότι το A Woman Can Be: 7 Summits project πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ).
Η ιστορία της Βανέσας Αρχοντίδου και της Χριστίνας Φλαμπούρη είναι κάτι παραπάνω από ένας στόχος ζωής, είναι μια ιστορία που εμπνέει τις καρδιές όλων. Σε αυτή την προσπάθεια, μπορείς να γίνεις κι εσύ μέλος της ομάδας. Μάθε περισσότερα και υποστήριξε την προσπάθεια τους μέσα από την σελίδα τους: http://awomancanbe.com/contribute/
Βανέσα Αρχοντίδου
Μητέρα δύο αγοριών και Διευθύντρια Μάρκετινγκ σε πολυεθνική εταιρεία. Η ορειβασία έγινε το πάθος της εδώ και 14 χρόνια, όταν έγινε μέλος του Αθηναϊκού Ορειβατικού Συλλόγου (Α.Ο.Σ), όπου περιστασιακά βοηθά ως αρχηγός σε αναβάσεις στα ελληνικά βουνά. Το 2006, η Βανέσα ολοκλήρωσε τη Σχολή Αναρρίχησης και Χειμερινού Βουνού του Α.Ο.Σ. Έκτοτε έχει ανέβει στην πλειονότητα των ελληνικών βουνών, έχει κατακτήσει την κορυφή της Αφρικανικής Ηπείρου (Kilimanjaro, 5895μ) και έχει συμμετάσχει σε εμπορικές αποστολές στο Νεπάλ, τη Μαλαισία και τις Ελβετικές Άλπεις. Ως μέλος της γυναίκειας αλπινιστικής ομάδας με τη Χριστίνα Φλαμπούρη, έχει ανέβει στο όρος Aconcagua (6962μ στην Αργεντινή), στο Elbrus (5642μ στη Ρωσία) και στο McKinley/Denali (6190μ στην Αλάσκα των Η.Π.Α).
Χριστίνα Φλαμπούρη
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και δουλεύει σε μεγάλη πολυεθνική εταιρία. Η αγάπη της για την φύση την οδήγησε στην θάλασσα και στην ιστιοπλοΐα ανοιχτής θαλάσσης. Το 2014 η επιθυμία της να ξεπεράσει τους φόβους της, την οδήγησε στα βουνά και σε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ζωής της, να εξοικειωθεί με το ύψος και την αίσθηση του απέραντου κενού. Σύντομα τα βουνά σταμάτησαν να είναι απλώς μια πρόκληση αλλά τρόπος ζωής. Από τότε έχει ανέβει τα περισσότερα βουνά της Ελλάδας, έχει κατακτήσει την κορυφή της Αφρικανικής Ηπείρου (Kilimanjaro, 5895μ) και έχει συμμετάσχει σε εμπορικές αποστολές στις Άλπεις και στην Μαλαισία. Ως μέλος της γυναίκειας αλπινιστικής ομάδας με τη Βανέσα Αρχοντίδου, έχει ανέβει στο όρος Aconcagua (μέχρι τα 6.500, Αργεντινή), στο Elbrus (5642μ στη Ρωσία) και στο McKinley/Denali (6190μ στην Αλάσκα των Η.Π.Α). Από το 2014 είναι ενεργό μέλος του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Αχαρνών και το 2016 ολοκλήρωσε την σχολή χειμερινού βουνού και την σχολή αναρρίχησης της Ε.Ο.Ο.Α.