"Πρέπει να νικήσεις στον ίδιο σου τον εαυτό, για να επικρατήσει η επιθυμία της λογικής". Οι Αντώνης Συκάρης και Φώτης Θεοχάρης είναι οι πρώτοι Έλληνες που κατέκτησαν την Kangchenjunga, τη δυσκολότερη κορυφή των Ιμαλαΐων, με ύψος 8.586 μέτρα, που βρίσκεται ανάμεσα και μέσα στο Νεπάλ και την Ινδία.

Ύστερα από μια δύσκολη και εξαιρετικά απαιτητική αποστολή, χάρη στην οποία η ελληνική σημαία υψώθηκε "στο ύψος που πετούν τα αεροσκάφη", οι δύο Έλληνες βρίσκονται πίσω στην Ελλάδα και μίλησαν στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και το ραδιόφωνό του "Πρακτορείο 104,9 FM για την ιστορική αυτή επιτυχία, τις δυσκολίες της ανάβασης σε έδαφος υψηλότατης δυσκολίας, τις θερμοκρασίες και τις σωματικές απαιτήσεις αλλά και το πώς είναι να ανήκεις πλέον σε ένα απίστευτα τιμητικό, κλειστό "κλαμπ" 358 ατόμων από όλο τον κόσμο.

Παγοαναρρίχηση: Οι πρώτοι Έλληνες ανέβηκαν τους καταρράκτες Ερζερούμ

Μιλώντας στο "Πρακτορείο FM", ο Αντώνης Συκάρης, ένας ορειβάτης που έχει κατακτήσει και το Έβερεστ, περιέγραψε μια "πρωτοφανή για τα ελληνικά ορειβατικά δρώμενα επιτυχία", μια επιτυχία που για τους Έλληνες ορειβάτες είναι σημαντική αφού τους χαλυβδώνει.

"Μας γεμίζει με αυτοπεποίθηση και δύναμη για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την κανονική και την ορειβατική ζωή μας, η οποία έχει συνέχεια, γιατί τα όνειρα δεν τελειώνουν ποτέ. Η κατάκτηση ενός ονείρου, αμέσως αποκαλύπτει το επόμενο", ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Αντώνη Συκάρη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον Σωτήρη Κυριακίδη:

 -Ας ξεκινήσουμε να ταξιδέψουμε λοιπόν μέχρι την αφιλόξενη αυτή κορυφή. Ποιο ήταν το χρονικό της προσπάθειάς σας και πόσο σημαντική επιτυχία είναι η τελική έκβαση με όρους ορειβατικούς;

Η διαδρομή ήταν ιδιαίτερα δύσκολη γιατί μόνο για να φτάσεις στην κατασκήνωση βάσης χρειάστηκαν 15 ολόκληρες ημέρες μέσα σε ένα trekking, όπου δεν υπήρχαν χωριά, δεν υπήρχαν σπίτια, άνθρωποι. Ήμασταν σε τελείως αφιλόξενη και ακατοίκητη περιοχή, σε τροπικά δάση με τη διέλευση μέσα και από μια περιοχή παγετώνων να κάνει τη διαδρομή πάρα πολύ δύσκολη. Ξεκινήσαμε από τα 950 μέτρα για να φτάσουμε στα 5.500 μέτρα, που ήταν η κατασκήνωση βάσης. Εκεί μείναμε περίπου 40 ημέρες από το σύνολο των 56 ημερών που διήρκεσε η αποστολή μας, ήταν μόνο 42 ορειβάτες από 25 περίπου χώρες από όλο τον κόσμο, ορειβάτες επίλεκτοι, διακεκριμένοι επιβάτες της παγκόσμιας ορειβατικής σκηνής. Είχαμε τη χαρά και την τύχη από τους 42 να βρεθούμε μόνο 17 στην κορυφή και μέσα σε αυτούς να είμαστε και εμείς οι δύο (σ.σ ο ίδιος ο Αντώνης Συκάρης μαζί με τον Φώτη Θεοχάρη). Κάναμε αρκετές προσπάθειες, δεν τα καταφέραμ, όμως επιμείναμε, μείναμε πιστοί σε αυτό που θέλαμε και τελικά στις 20 Μαΐου, στις 08:15 το πρωί, σταθήκαμε στην κορυφή αυτού του τόσο απαιτητικού βουνού, υπερήφανοι και γεμάτοι χαρά και ευτυχία. Ένα εγχείρημα που μαζί με το αποτέλεσμα μας δίνει μια τεράστια αυτοπεποίθηση. Μετά την κατάκτηση επιστρέψαμε από την ίδια διαδρομή και πάλι με μια πολύ μεγάλη δυσκολία για να μπορέσουμε να γυρίσουμε Κατμαντού και μετά στην Ελλάδα.

-Γιατί είναι αυτό, ένα βουνό που χαρακτηρίζεται ως το δυσκολότερο βουνό στον κόσμο; Ποια είναι τα ιδιάζοντα χαρακτηριστικά που οδηγούν ώστε να το χαρακτηρίζει έτσι η ορειβατική κοινότητα;

Αυτό συμβαίνει γιατί πρώτα από όλα είναι απομακρυσμένο. Βρίσκεται στα ινδονεπαλικά σύνορα, στο ανατολικότερο σημείο του Νεπάλ, στα σύνορα με την Ινδία, με την κορυφή να είναι μεν στο Νεπάλ αλλά αμέσως μετά να βρίσκεται η Ινδία. Η πρόσβαση είναι πάρα πολύ δύσκολη, δεν υπάρχει υποδομή. Αυτό είναι που αποτελεί την πρώτη δυσκολία, ενώ η δεύτερη είναι πως το κομμάτι από το Camp 4 που βρίσκεται στα 7400 μέτρα μέχρι την κορυφή στα 8600 μέτρα είναι ένα κομμάτι σε πάγο και με σημαντικές κλίσεις από 45 έως 60 μοίρες. Το δε κομμάτι από τα 8200 μέτρα μέχρι και τα 8600 είναι ένα κομμάτι αναρρίχησης βράχου αρκετά σκληρή και απαιτητική.

Και βέβαια όταν μιλάμε για αυτό το υψόμετρο, ο αέρας είναι πάρα πολύ περιορισμένος, ενδεικτικά να αναφέρουμε πως πάνω από τα 8000 μέτρα είναι "Ζώνη Θανάτου", και το ποσοστό του οξυγόνου φτάνει μόνο το 18% με 20% σε περιεκτικότητα σε σχέση με την επιφάνεια της θάλασσας. Αυτό σημαίνει ότι η προσπάθεια συνολικά είναι πάρα πολύ δύσκολη λόγω του μειωμένου οξυγόνου, του κρύου που υπάρχει εκεί αλλά και της δυσκολίας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν πρέπει να σκαρφαλώσεις όλα αυτά τα μέτρα για να φτάσεις στην κορυφή και εν συνεχεία και το πιο δύσκολο, να κατέβεις από αυτό το πεδίο. Είναι πρώτα από όλα η εξάντληση και δεύτερον ότι απαιτείται χρόνος που πολλές φορές δεν φτάνει. Εμείς κάναμε 13 ώρες για να ανέβουμε και 7 για να κατέβουμε που είναι ένας πάρα πολύ καλός χρόνος αν σκεφτεί κανείς πως οι προηγούμενοι που προσπάθησαν (σ.σ στην αποστολή) ξόδεψαν 25 ώρες για την ανάβαση και δεν έφτασαν στη κορυφή λόγω των δυσκολιών και μιας κακής ημέρας που επέλεξαν.

-Τι χρειάζεται για μια πετυχημένη ανάβαση, όπως η δική σας;

Πρέπει να βρεις μια άριστη ημέρα καιρού, να μην φυσάει καθόλου αν είναι δυνατόν. Αυτό γιατί αν έχει αέρα 60 ή 80χλμ/ώρα αέρα το κρύο πολλαπλασιάζεται, κάτι που ονομάζουμε chill factor. Τους -30 βαθμούς Κελσίου που είχε όταν ανεβήκαμε, σε κάνει να το αισθάνεσαι -70. Είναι αδύνατο να σκαρφαλώσεις με τέτοιες θερμοκρασίες. Και αν βεβαίως επιλέξεις να σκαρφαλώσεις σε μια τέτοια ημέρα, χωρίς να το γνωρίζεις γιατί σε αυτό το σημείο δεν μπορείς να έχεις μια ακριβή πρόβλεψη, είναι πάρα πολύ πιθανό, όπως έχει συμβεί και με άλλους επιβάτες, να πάθεις κρυοπαγήματα ή να πεθάνεις από το ψύχος. Για αυτό τον λόγο, αυτό το βουνό έχει πολύ μικρές σε αριθμό αναβάσεις. Από το 1955 όταν ανέβηκαν οι πρώτοι Άγγλοι μέχρι το 2018 προσπαθούν πάρα πολλοί επιβάτες, τα τρία τελευταία χρόνια δε, δεν ανέβηκε κανένας. Συνολικά έχουν φτάσει στην κορυφή 341 άνθρωποι από το 2014 στους οποίους θα πρέπει να προστεθούν οι 17 που ανεβήκαμε φέτος. Κανείς δεν ανέβηκε το 2015, το 2016 και το 2017 μέχρι να ανεβούμε εμείς, 17 άτομα μεταξύ των οποίων δύο Έλληνες, ένας Ίταλος, ένας Γερμανός, ένας Ρώσος με άλλους ορειβάτες να προσπαθούν και να φτάνουν τα 8100, τα 8200 ακόμη και τα 8400, ορειβάτες που επέστρεψαν πίσω και λόγω των δυσκολιών που ανέφερα πριν.

-Πόσο συχνά πιάσατε τον εαυτό σας να λέει, "δεν μπορώ" να τα καταφέρω;

Αυτό συμβαίνει κάθε τρία, πέντε λεπτά, εκεί πρέπει να νικήσεις στον ίδιο σου τον εαυτό, για να επικρατήσει η επιθυμία της λογικής. Αυτή τη μάχη τη δίνεις, ειδικά από τα 8.000 μέτρα και πάνω, συνεχώς. Δεν σταματά να υπάρχει μέσα σου αυτή η "διαμάχη" των δύο "εαυτών" σου. Ο ένας να σου λέει να επιλέξεις την ασφάλεια της κανονικής ζωής, του σπιτιού και της οικογένειας σου, και ο άλλος να σου λέει ότι υπάρχει ένα όνειρο να φτάσεις στην κορυφή. Είναι μια μάχη που δίνεις με τον ίδιο σου το εαυτό, συνεχόμενα, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό και πρέπει να υπερισχύσεις. Είναι αυτό που είχε πει ο Έντμουντ Χίλαρι, ο πρώτος άνθρωπος που ανέβηκε στο Έβερεστ, "δεν είναι το βουνό που κατακτάμε, αλλά τον ίδιο μας το εαυτό". Και αυτό είναι που συμβαίνει πάντα, ειδικά στο final push, μετά τα 8.000 μέτρα.

-Πόσο δύσκολη είναι τώρα η προσαρμογή της επιστροφής και που είναι τα σχέδια για την επόμενη ημέρα;

Η αλήθεια είναι πως υπάρχει ένα σοκ, ένα impact, χρειάζεται ο χρόνος για να συνέλθουμε και να προσαρμοστούμε. Είναι το 3ο ψηλότερο βουνό της Γης, έχει κατακτηθεί από ελάχιστους ορειβάτες τα τελευταία 65 χρόνια που κάνει αναβάσεις η διεθνής ορειβατική κοινότητα. Δεν είχαν πλησιάσει ποτέ Έλληνες, ούτε σαν σκέψη λόγο της δυσκολίας του. Εμείς δεχτήκαμε μια πρόταση να συμμετέχουμε σε μια διεθνή ομάδα, μετά την επιτυχία του Έβερεστ (σ.σ ο Αντώνης Συκάρης κατέκτησε και την κορυφή του Έβερεστ). Την πρόταση τη αποδεχτήκαμε ακόμη και αν δεχτήκαμε και επικρίσεις. Η πίστη των Ελλήνων και η αφοσίωση μας σε αυτό που θέλαμε πολύ, μας οδήγησε στην κορυφή.

Για την επόμενη ημέρα βεβαίως υπάρχουν σχέδια, άλλωστε κάθε επίδοξος Ιμαλαϊστής, διεθνούς κλάσης και φήμης θα ήθελε πάρα πολύ να επιχειρήσει όσες περισσότερες κορυφές πάνω από τα 8.000 μέτρα γίνεται. Υπάρχουν 14 κορυφές πάνω από τα 8.000 μέτρα, αυτές τις έχουν συμπληρώσει μόνο 19 άνθρωποι από όλο τον κόσμο, από το 1955, ενώ έχουν χάσει τη ζωή τους εκατοντάδες στην προσπάθεια τους να ολοκληρώσουν. Προσωπικά έχω τρεις στο ενεργητικό μου και δεν κρύβω ότι θα ήθελα να κάνω περισσότερες, χωρίς να τολμώ να πω ότι μπορώ να τις ολοκληρώσω. Αλλά, είπαμε, τα όνειρα δεν τελειώνουν ποτέ και η κατάκτηση του ενός, αποκαλύπτει το επόμενο...

Έτοιµοι για διακοπές; Η ελεύθερη κατασκήνωση είναι σίγουρα ο καλύτερος τρόπος να ξεκουραστείς και να έρθεις σε επαφή µε τη φύση. Όµως η σχετική νοµοθεσία και οι µύθοι γύρω από αυτό, όπως και η έλλειψη πληροφόρησης περιπλέκουν λίγο την κατάσταση. Πριν ξεκινήσεις ρίξε µια µατιά σε αυτόν τον οδηγό ειδικά αν είναι η πρώτη φορά που ξεκινάς να κατασκηνώσεις ελεύθερα. Ακόµα καλύτερα, πάρε αυτόν τον οδηγό µαζί σου. Θα σε βοηθήσει σε πρακτικά και νοµικά θέµατα ώστε να απολαµβάνεις τη φύση ελεύθερα και υπεύθυνα!

Αγαπημένα πρόσωπα μας εύχονται και μας αποκαλύπτουν τα αγαπημένα τους μέρη

Οι µύθοι της ελεύθερης κατασκήνωσης

Μύθος 1. Η ελεύθερη κατασκήνωση βλάπτει το περιβάλλον.

Ο πολίτης που σέβεται τη φύση και ξέρει πώς να την διαχειρίζεται δεν µετατρέπεται ξαφνικά σε µικρό περιβαλλοντικό εγκληµατία όταν πηγαίνει για κάµπινγκ. Αυτό που βλάπτει το περιβάλλον, είναι η έλλειψη περιβαλλοντικής συνείδησης και παιδείας. Μακριά από τη φύση και εγκλωβισµένοι µέσα σε πόλεις και κτίρια, είναι δύσκολο να την αποκτήσουµε. Γνωρίζοντας και απολαµβάνοντας τον φυσικό πλούτο µιας περιοχής αποκτούµε και κίνητρο να τον προστατέψουµε. 

Μύθος 2. Όσοι κάνουν κάµπινγκ είναι περιθωριακοί.

Ελεύθερη κατασκήνωση κάνει οποιοσδήποτε θέλει να περάσει ποιοτικό χρόνο µε την παρέα του ή µε την οικογένειά του, απολαµβάνοντας τη φύση και απλοποιώντας τις ανάγκες του. Το ίδιο ισχύει και για πολλές οικογένειες που βρίσκουν την ευκαιρία να βάλουν τις σωστές βάσεις για τη σχέση που θα αποκτήσουν τα παιδιά τους µε τη φύση. Η προσπάθεια περιθωριοποίησης αυτών που προτιµούν να κοιτούν µε την παρέα τους τα αστέρια αντί µόνοι τους µια οθόνη, είναι τουλάχιστον παράλογη. 

Μύθος 3. Η ελεύθερη κατασκήνωση είναι κακός τουρισµός.

Γελιέται όποιος νοµίζει ότι αν διωχτούν οι κατασκηνωτές θα πάνε σε δωµάτια και ξενοδοχεία, αφού αυτό που αναζητούν είναι ένα τελείως διαφορετικό είδος διακοπών. Ο ελεύθερος κατασκηνωτής που διώχνεται δεν θα πάει στο ενοικιαζόµενο δωµάτιο ή στο ξενοδοχείο, αλλά σε άλλο µέρος.

Μύθος 4. Το ελεύθερο κάµπινγκ είναι ταλαιπωρία.

Όχι αν είσαι οργανωµένος.

Καλές πρακτικές για υπεύθυνο ελεύθερο κάµπινγκ

Ποιο είναι το ιδανικό µέρος για να κατασκηνώσω;

Μπορείς να πάρεις καλές πληροφορίες από φίλους και από οδηγούς για διαδροµές µε µηχανές ή για πεζοπορία, ακόµα και από το Googleearth. Τα κριτήριά σου για να αποφασίσεις είναι η πρόσβαση, αν υπάρχει κοντά νερό, σκιά, και αν η περιοχή είναι πολυσύχναστη την συγκεκριµένη περίοδο.

Τι να πάρω µαζί µου;

Πρώτα από όλα σκηνή. Οι φτηνές και κακής ποιότητας σκηνές µπορεί να σπάσουν µε τον πρώτο δυνατό αέρα. Οι λίγο πιο ακριβές και καλύτερης ποιότητας µπορούν να αντέξουν για πολλά χρόνια αν συντηρούνται σωστά και ξεπλένονται από το αλάτι. Ο αριθµός των ατόµων που αναγράφεται είναι συνήθως µεγαλύτερος από την πραγµατικότητα.

Θα σου χρειαστεί σίγουρα σκοινί για να στερεώσεις τη σκηνή σου, για να δηµιουργήσεις σκιά, για να δέσεις το φουσκωτό σου στρώµα σε µια πέτρα. ∆εν πρέπει να ξεχάσεις φακό και µπαταρίες, λάµπα, sleeping bag και υπόστρωµα. Προαιρετικά ένα µικρό σκουπάκι και φαρασάκι διευκολύνουν να αποµακρύνεις την άµµο από τη σκηνή.

Μαζί θα χρειαστείς φυτικά αντικουνουπικά, στικ για τα τσιµπήµατα, υγρά µαντηλάκια, άνετα ρούχα και πιο ζεστά για το βραδάκι, καπέλο, παρεό για όλες τις χρήσεις. Αν δεν πάρεις µαζί ψυγειάκι, θα χρειαστείς οπωσδήποτε νερό και θερµός για να το κρατήσεις δροσερό, ξηρά τροφή, και µόνο ότι µπορείς να συντηρήσεις. Γκαζάκι και ένα βολικό µαγειρικό σκεύος είναι απαραίτητα αν θες να µαγειρέψεις, και ένα κοφτερό µαχαίρι ή ένας σουγιάς είναι πάντα απαραίτητα. Ένας χάρτης της περιοχής θα σε βοηθήσει να προσανατολιστείς, ένα βιβλίο ή κάποιο µουσικό όργανο είναι καλή παρέα. Μην ξεχάσεις να πάρεις µαζί σου σακούλες για τα σκουπίδια σου!

Πού να στήσω;

Το στήσιµο σκηνής παίρνει το χρόνο του, οπότε φρόντισε να φτάσεις στο χώρο της κατασκήνωσης όσο ακόµα έχει φως. ∆ιάλεξε ένα σηµείο όπου να µην ενοχλείς τους κατασκηνωτές που έχουν έρθει πριν από σένα, και µείνε περίπου στα 15 µέτρα από τη θάλασσα για να µην εµποδίζεις την πρόσβαση, αλλά και από λίµνες και ποτάµια που εκτός από εµάς προσελκύουν και έντοµα. Ρώτα από πού ανατέλλει ο ήλιος, ώστε να επιλέξεις ένα σηµείο που να έχει σκιά το πρωί. Το έδαφος χρειάζεται να είναι στεγνό και ίσιο και πριν να στήσεις φρόντισε να αποµακρύνεις πέτρες ή οτιδήποτε άλλο µπορεί να σε ενοχλήσει όταν ξαπλώσεις. Μην ξεχάσεις να στερεώσεις τη σκηνή καλά µε τα πασαλάκια, δένοντάς την ή και τοποθετώντας πέτρες στις εσωτερικές γωνίες, γιατί στην Ελλάδα το καλοκαίρι ο ξαφνικός δυνατός αέρας δεν είναι σπάνιος. 

Πώς συνυπάρχω αρµονικά µε τους άλλους κατασκηνωτές και µε την ίδια τη φύση;

Απέναντι στον οργανωµένο περιορισµό του ζωτικού µας χώρου και στην περιθωριοποίηση του φυσικού τρόπου ζωής, είναι σηµαντικό για τους κατασκηνωτές να µάθουµε τουλάχιστον να συνυπάρχουµε ακολουθώντας κάποιους κοινούς κανόνες και συνήθειες:

-Παρκάρουµε τα αυτοκίνητα πιο πέρα, µακριά από την παραλία και τους αµµόλοφους και δεν εµποδίζουµε την πρόσβαση στην παραλία.

• Χρησιµοποιούµε σακούλες για τα απορρίµµατα, συµπεριλαµβανοµένων των χαρτιών υγείας που ξεθάβονται από ζώα, και δεν τις παρατάµε δίπλα σε παραγεµισµένους κάδους. Αν είναι δυνατόν ανακυκλώνουµε.
• Εκτός από τα δικά µας σκουπίδια, µαζεύουµε και τα υπόλοιπα που βρίσκουµε. Η βλάβη που προκαλούν δεν εξαρτάται από το αν τα πετάξαµε εµείς ή άλλοι. Μπορούµε να χρησιµοποιήσουµε γάντια µιας χρήσης ή µια σακούλα φορεµένη στο χέρι µας για να κάνουµε τη διαδικασία λιγότερο δυσάρεστη.
• Καθορίζουµε πού είναι η «τουαλέτα» και σκάβουµε λάκκους τουλάχιστον 15 εκ. κάθε φορά. Αποφέυγουµε τη χρήση έστω και βιοδιασπώµενων σαµπουάν και σαπουνιών γιατί έτσι ρυπαίνουµε τη θάλασσα, τη λίµνη, ή το ποτάµι.
• Προστατευόµαστε από τον ήλιο µε παχιά σκιά, ή µε ελαφριά και άνετα ρούχα. Αν χρειαστούµε αντηλιακό, ας είναι φυτικό.
• Σεβόµαστε τη βλάστηση, και την πανίδα της περιοχής και ενηµερωνόµαστε σχετικά. Για παράδειγµα σε περιοχές όπου φωλιάζει η καρέττα καρέττα, η φωτιά µπορεί να αποπροσανατολίσει χελώνες και χελωνάκια.
• Στήνουµε τη σκηνή αρκετά µέτρα µακριά από το κύµα ώστε να µην εµποδίζουµε τους υπόλοιπους κατασκηνωτές αλλά κυρίως να µην ενοχλούµε καβούρια, χελώνες, πουλιά.
• Τα έντοµα είναι κάτοικοι της περιοχής, εµείς είµαστε οι επισκέπτες. Τα αποφεύγουµε µε φυσικά εντοµοαπωθητικά, και µε το να κρατάµε κλειστή τη σήτα της σκηνής όλη µέρα.
• Φέρνουµε µαζί ή κατασκευάζουµε αυτοσχέδια τασάκια για τις γόπες µας.
• Αφήνουµε την παραλία όπως τη βρήκαµε, και αν γίνεται, καλύτερη.

Oι λάτρεις του ελεύθερου κάμπινγκ θα ενθουσιαστούν με την κρεμαστή σκηνή (vid)

Και ο Νόµος;

Κι ενώ κάνεις φιλήσυχα τις διακοπές του, ξαφνικά εµφανίζονται ένοπλοι αστυνοµικοί και σου ανακοινώνουν ότι είσαι παράνοµος. Πώς κατάφερες να παρανοµήσεις ενώ δεν έχεις πειράξει κανέναν; Ο νόµος 392 του 1976 (αρ.10, παρ. 2, ΦΕΚ 89Α) προβλέπει ότι «απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή η στάθµευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παρυφές δηµόσιων δασών, δάση και εν γένει κοινόχρηστους χώρους». Η νοµιµοποίηση του παραλόγου συνεχίζεται µε τον 2160/1993 που προσθέτει στους απαγορευµένους χώρους τις παραλίες και απαγορεύει στους ιδιώτες και τους καταστηµατάρχες να φιλοξενήσουν στον δικό τους χώρο πάνω από ένα τροχόσπιτο. Για τους παραβάτες-κατασκηνωτές προβλέπεται η διαδικασία του αυτόφωρου, φυλάκιση µέχρι τρεις µήνες και χρηµατική ποινή 150 ευρώ (N.2741/1999). Στο µεταξύ, οι διακοπές σου µαζί µε τη φιλόξενη φήµη του τόπου έχουν πάει περίπατο.

Πιο κάτω θα βρεις ποια είναι τα δικαιώµατά σου µε βάση την Οικουµενική ∆ιακήρυξη των ∆ικαιωµάτων του Ανθρώπου, το ∆ιεθνές Σύµφωνο για τα Ατοµικά και Πολιτικά ∆ικαιώµατα, το Σύνταγµα, αλλά και σύµφωνα µε δικαστικές αποφάσεις. Με βάση τα παραπάνω ο νόµος για την ελεύθερη κατασκήνωση είναι αντισυνταγµατικός και προσβάλει τα δικαιώµατά σου. Μελέτησέ τις και αν τα πράγµατα φτάσουν ως εκεί δείξε τις στο δικαστήριο. Πολλές φορές ο δικαστής µπορεί να έχει την πρόθεση να σε αθωώσει αρκεί να βρει ένα νοµικό πάτηµα.

Απέναντι στους νόµους που απαγορεύουν το ελεύθερο κάµπινγκ µπορούµε να απαντήσουµε τα εξής: 

1.Έχουµε δικαίωµα να χρησιµοποιούµε τους κοινόχρηστους χώρους

Ο Νόµος 392/76 (Αρ.10/2) και αργότερα ο Ν. 2160/1993 (Αρ.4/12) απαγορεύουν την εγκατάσταση σκηνών σε παραλίες, αιγιαλούς και γενικά κοινόχρηστους χώρους. Βάσει νοµολογίας, ΜΠρΑθ. 10691/1997 και των άρθρων 966-968 ΑΚ ως κοινόχρηστα ορίζονται εκείνα τα πράγµατα που δεν µπορούν να είναι αντικείµενο συναλλαγής ή να ανήκουν σε κάποιον. Μπορεί όµως ο καθένας να τα χρησιµοποιήσει. Το δικαίωµα αυτό χρήσης έχει ιδιόρρυθµο χαρακτήρα και απορρέει από την προσωπικότητα του κάθε ατόµου.

2.Πώς παρανοµούµε όταν δεν βλάπτουµε κανέναν;

Σύµφωνα µε την Οικουµενική ∆ιακήρυξη των ∆ικαιωµάτων του Ανθρώπου (Άρ. 13) καθένας έχει το δικαίωµα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να επιλέγει τον τόπο διαµονής του στο εσωτερικό ενός κράτους.

Προς την ίδια κατεύθυνση, το∆ιεθνές Σύµφωνο για τα Ατοµικά και Πολιτικά ∆ικαιώµατα (Ν. 2462/1997, Άρ. 12/1) ορίζει ότι οποιοσδήποτε βρίσκεται νόµιµα στο έδαφος ενός Κράτους έχει δικαίωµα ελεύθερης µετακίνησης και ελεύθερης επιλογής κατοικίας στο έδαφος αυτού του Κράτους και ότι αυτά τα δικαιώµατα δεν υπόκεινται σε περιορισµούς, µε την εξαίρεση όσων περιορισµών προβλέπει ο νόµος και οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την προστασία της εθνικής ασφάλειας, της δηµόσιας τάξης, της δηµόσιας υγείας, των χρηστών ηθών ή των δικαιωµάτων και των ελευθεριών των άλλων (Αρ.12/3).

Η µη ύπαρξη κάποιου από τους αναφερόµενους αυτούς λόγους καθιστά παράνοµη την απαγόρευση χρήσης των κοινόχρηστων πραγµάτων, η οποία απαγόρευση συνιστά προσβολή της προσωπικότητας.

Η προσωπικότητα ορίζεται σαν το σύνολο αξιών του κάθε προσώπου που έχει σωµατική, ψυχική, πνευµατική και κοινωνική ατοµικότητα. (Αρ.5Σ, 57 ΑΚ). Στα απόλυτα προστατευόµενα αγαθά που απαρτίζουν την προσωπικότητα είναι η σωµατική και πνευµατική υγεία όπως και η ελευθερία. Το ελεύθερο camping συνδέεται άµεσα µε τα αυτά τα δικαιώµατα, αφού οι κάθε είδους διακοπές αποτελούν τρόπο εξασφάλισης σωµατικής και ψυχικής ελευθερίας. Συνεπώς η ελεύθερη επιλογή της τοποθεσίας αποτελεί ελεύθερη έκφραση των εκάστοτε ατοµικών αναγκών και φυσικά αναφαίρετο δικαίωµα ως συνδεόµενο µε την προσωπικότητα. 

3.Έχουµε δικαίωµα να απολαµβάνουµε και να προστατεύουµε τη φύση

Το δικαίωµα χρήσης των κοινόχρηστων πραγµάτων αποτελεί επίσης έκφανση του συνταγµατικού δικαιώµατος στο περιβάλλον. Το άρθρο 24 του Συντάγµατος ορίζει ότι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους και δικαίωµα του καθενός. Η µε αριθ.106921/1997 απόφαση του Μον. Πρωτοδικείου Αθηνών, συνεχίζοντας την παράδοση της νοµολογίας, δέχεται ότι η προστασία της χρήσης των περιβαλλοντικών αγαθών που στηρίζεται στον ΑΚ 57, περιλαµβάνει όχι µόνο το δικαίωµα χρήσεως στην στενή του έννοια αλλά και το δικαίωµα διάσωσης και απόλαυσης των περιβαλλοντικών αγαθών. Προς την ίδια κατεύθυνση για την προστασία του δικαιώµατος χρήσης κοινών σε όλους ή κοινόχρηστων πραγµάτων ως περιβαλλοντικών αγαθών κινείται ένα σύνολο δικαστικών αποφάσεων. Ενδεικτικά: ΜΠρΝαξ 58/1989, ΜΠρΒολ. 1097/1989 , ΜΠρΝαυπλ. 163/1991, ΜΠρΘεσ. 117/1993, ΜπρΑθ. 14316/1995, ΜΠρΙωαννίνων 471/1996. Η κοινή ωφέλεια των περιβαλλοντικών αγαθών έχει κοινωνικό χαρακτήρα σύµφωνα και µε τις αρχές της αειφόρου ανάπτυξης (κυρίως µέσω του ΑΚ 281). 

4.Ελεύθερη κατασκήνωση δεν σηµαίνει ρύπανση.

Σύµφωνα µε το άρθρο 25 του Συντάγµατος, οι κάθε είδους περιορισµοί που µπορούν να επιβληθούν στα δικαιώµατα πρέπει να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας, να είναι δηλαδή κατάλληλοι, αναγκαίοι και αναλογικοί. Έτσι και η απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης είναι παράλογη και µη νόµιµη αφού αποτελεί υπέρµετρο περιορισµό του δικαιώµατος της προσωπικότητας στο όνοµα µιας µόνο πιθανότητας, πρόκλησης αρνητικών επιπτώσεων στις κοινωνικές σχέσεις ή στις περιβαλλοντικές συνθήκες.

Απαράδεκτος είναι ο απόλυτος αποκλεισµός των συνταγµατικών αυτών δικαιωµάτων, όπως γίνεται στην περίπτωση της πλήρους απαγόρευσης της ελεύθερης κατασκήνωσης. 

5.Το δικαίωµα για διακοπές είναι ανεξάρτητο από την τσέπη µας.

Η ελεύθερη κατασκήνωση, πέρα από το ότι αποτελεί τρόπο διακοπών µε όποιες ευεργετικές συνέπειες οι διακοπές επιφέρουν στην σωµατική και ψυχική ισορροπία, αποτελεί και οικονοµική επιλογή. Οι οικονοµικές δυνατότητες και ο τρόπος διαχείρισης των οικονοµικών µέσων που διαθέτει ο καθένας αποτελούν έκφανση του δικαιώµατος της προσωπικότητάς του. Ο αποκλεισµός της δυνατότητας της ελεύθερης κατασκήνωσης συνιστά αποκλεισµό για τους µη διαθέτοντες τα οικονοµικά µέσα που απαιτούνται για άλλου είδους διακοπές ή ακόµα και οργανωµένες κατασκηνώσεις, αν και υπάρχει εναλλακτική λύση.

Έτσι στην ουσία παραβιάζεται η αρχή της ισότητας του Συντάγµατος που προβλέπει ισότητα δικαιωµάτων και υποχρεώσεων(Αρ.4/2).

Ισότητα σε αυτήν την περίπτωση σηµαίνει να έχουν όλοι δυνατότητα αναψυχής και ανάπαυσης αναλογικά πάντα µε τις δυνατότητές τους. Η αναγόρευση της οικονοµικής άνεσης σε κριτήριο απόλαυσης ή όχι ατοµικών και κοινωνικών δικαιωµάτων αποτελεί διάκριση. Άλλωστε οι οικονοµικές δυνατότητες συνδέονται άµεσα µε την προσωπικότητα κι έτσι οποιαδήποτε άνιση µεταχείριση της τελευταίας βάσει των εκάστοτε οικονοµικών µέσων αποτελεί σηµαντική προσβολή.

Η παράνοµη προσβολή του δικαιώµατος της προσωπικότητας γεννά αξίωση για άρση της προσβολής και παράλειψης αυτής στο µέλλον, η οποία µπορεί να είναι και αντικείµενο προσωρινής δικαστικής προστασίας, όταν συντρέχουν οι προβλεπόµενες για τη λήψη ασφαλιστικών µέτρων προϋποθέσεις.

Πηγή: Free Camping Guide ,  back to nature.gr, tvxs.gr 

Νοµικές συµβουλές από τους Κώστα ∆ιάκο, Μπενία Ιωάννα και ∆ηµήτρη Στασινόπουλο, δικηγόρους

Στον Άγιο Νικόλαο, τερμάτισε η Σοφία Δράκου, το πολυήμερο οδοιπορικό της στην Κρήτη, διασχίζοντας ολόκληρο το νησί, με τα πόδια! Ήταν ένα στοίχημα που είχε βάλει με τον εαυτό της και το κέρδισε, αποκομίζοντας από τους τόπους που πέρασε και τους ανθρώπους που συνάντησε εμπειρίες και γνώση, για τον ίδιο της τον εαυτό και τα όρια όπου μπορεί να φτάσει ή και να ξεπεράσει, για να πετύχει τους στόχους που θέτει στη ζωή.

«Αν το καλοσκεφτείς, όλο αυτό το περπάτημα που έκανα για τόσες μέρες, μπορεί να το συγκρίνει κανείς με την πορεία που κάνει κάποιος στη ζωή», είπε η Σοφία, αναπολώντας κάθε στιγμή από το μακρύ οδοιπορικό. Ξεκίνησε στις 12 Απριλίου, από το δυτικότερο άκρο της Κρήτης, με ένα γυλιό στον ώμο και ένα κινητό τηλέφωνο με το χάρτη όπου σημείωνε διαρκώς την πορεία της πάνω στην Κρήτη, κινούμενη προς νότια και ανατολικά – από το Ελαφονήσι και τη Φαλάσαρνα ως την Κάτω Ζάκρο και το Βάι, ακολουθώντας, συνήθως, το ίχνος του Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4.

Τις πρώτες εβδομάδες ξεκινούσε πολύ νωρίς το πρωί, στις 7.00 αλλά ύστερα κουράστηκε το σώμα της και αργότερα ξεκινούσε πιο χαλαρά αφού το «σώμα» έπρεπε να ξυπνήσει με ένα καφέ, μια τυρόπιτα, λίγο γιαούρτι ως «καύσιμα». Περπατούσε 8 -11 ώρες τη μέρα. Έτρωγε σε μικρά εστιατόρια και ταβέρνες και διανυχτέρευε σε μικρά ξενοδοχεία ή ξενώνες. Διάλεξε να κινηθεί στη νότια, την πιο αυθεντική και, εν πολλοίς, τη λιγότερο αλλοτριωμένη από τον τουρισμό Κρήτη.

Αγαπημένα πρόσωπα μας εύχονται και μας αποκαλύπτουν τα αγαπημένα τους μέρη

Στο Λασίθι μπήκε από το Μύρτος, συνέχισε προς Ιεράπετρα, Μακρύ Γιαλό, Πάνω και Κάτω και Ζάκρο. Στη Ζήρο ανέβηκε δυο φορές, γιατί της άρεσε πολύ το μέρος και οι άνθρωποι, όπου έκανε καλούς φίλους, όπως είπε χαρακτηριστικά. Από κει πήγε Σητεία, συνέχισε στο Μόχλος, στο Καβούσι, Παχειά Αμμο, Καλό Χωριό, Πρίνα, Κρούστα.

Πηγή: Cretalive

Το καλοκαίρι μπαίνει σιγά-σιγά και κάποιοι έχουν ξεκινήσει ήδη τις διακοπές τους. Το ελεύθερο κάμπινγκ θα αποτελέσει και φέτος δημοφιλή επιλογή καθώς συνδυάζει το χαμηλό κόστος και την άμεση επαφή με το φυσικό περιβάλλον.

Εξυπακούεται ότι όσοι επιλέξουν την ελεύθερη κατασκήνωση σε παραλίες, αλλά και σε βουνά, οφείλουν να προστατεύσουν το περιβάλλον και θρησκευτική ευλάβεια, αλλά και να σεβαστούν τις τοπικές κοινωνίες που τους φιλοξενούν.

Οι 10 κανόνες του ελεύθερου κάμπινγκ που οφείλουμε να ακολουθούμε!!!

Σε διάφορες περιοχές της χώρας οι Αρχές για διάφορους λόγους "κυνηγούν" τους ελεύθερους κατασκηνωτές. Αφού διαβάσετε τι προβλέπει ο νόμος σχετικά με τα πρόστιμα κλπ, αλλά και πώς μπορείτε να προστατευθείτε ενημερωθείτε για ορισμένους αγαπημένους προορισμούς στην ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά.

Τι να πάρεις μαζί σου στο κάμπινγκ – μια (διαχρονική) λίστα

Μικρές Κυκλάδες

Ψιλή Άμμος, Αμοργός: Η Ψιλή Άμμος της Αμοργού είναι η μοναδική παραλία του νησιού για ελεύθερο κάμπινγκ. Την προσεγγίζετε είτε ακολουθώντας το μονοπάτι από την Λεβρωσσό είτε με καραβάκι από την Αιγιάλη.

Κάτω Κουφονήσι: στο Κάτω Κουφονήσι, σε αντίθεση με το Άνω που τσιμεντώθηκε, θα έρθετε σε άμεση επαφή με τη φύση χωρίς ηλεκτρισμό, χωρίς μόνιμους κατοίκους, χωρίς ανέσεις. Όμως η θάλασσα με τα τροπικά νερά και τα αστέρια το βράδυ θα σας αποζημιώσουν. Υπάρχει και μια ταβέρνα.

Δονούσα: κάποτε η Δονούσα ήταν από τους κορυφαίους προορισμούς για ελεύθερο κάμπινγκ σε όλο το Αιγαίο. Δύο οι παραλίες, Κέδρος και Λιβάδι. Η πρώτη “πολιτισμένη” η δεύτερη παρθένα και απρόσιτη (κάποτε πήγαινες μόνο με καραβάκι από τη Χώρα), αλλά σε φάση “εκπολιτισμού”. Στον Κέδρο υπάρχει beach bar με νερό, φαγητό αλλά και ντουσιέρες. Στο Λιβάδι πρέπει να περπατήσεις την ανηφόρα μέχρι την εξωτική πηγή για να προμηθευτείς δροσερό νερό. Η θέα της Αμοργού σε αποζημιώνει.

Ηρακλειά: Ελεύθερο κάμπινγκ στην όμορφη Ηρακλειά γίνεται στην αμμουδερή παραλία Λιβάδι. Μοναδικό της μειονέκτημα ότι είναι βορεινή.

Δωδεκάνησα

Τήλος, Έριστος: Η τοπική κοινότητα της Πήλου έχει δείξει επανειλημμένως ότι βρίσκεται στην πρωτοπορία ιδεών και πρακτικών. Επέτρεψε πρώτη τους γάμους μεταξυ ομοφυλοφίλων και υποστηρίζει την ελεύθερη κατασκήνωση. Πού θα στήσετε; Στην Έριστο και στην Πλάκα.

Νίσυρος, Παχιά Άμμος: μεγάλη και πλατιά παραλία με μαύρη άμμο λόγω της λάβας του ηφαιστείου. Πίσω από τους αμμόλοφους, ένα υπέροχο λιβάδι που τα καλοκαίρια μετατρέπεται σε μικρή πολιτεία για τους κατασκηνωτές. Σε δέκα λεπτά περπάτημα θα φτάσετε στο ταβερνάκι πραγματική «Όασις» για νόστιμο και φθηνό φαγητό και παγωμένες μπύρες.

Μαράθι: το Μαράθι είναι ένα νησάκι κοντά στους Λειψούς όπου δεν υπάρχουν δρόμοι, αυτοκίνητα και φασαρία. Μόνο μερικές ταβέρνες και υπέροχα νερά.

Κρήτη

Γαύδος: Η Γαύδος στο νοτιότερο άκρο της Ευρώπης, απέναντι από την Κρήτη αποτελεί ιδανικό προορισμό για όσους αγαπούν το ελεύθερο κάμπινγκ. Κατασκηνωτές επισκέπτονταν και το Γαϊδουρονήσι απέναντι από την Ιεράπετρα, αλλά οι Αρχές δεν το επιτρέπουν πλέον.

Κρήτη: Σούγια Χανίων, Ελαφονήσι, Πρέβελη και Άγιος Παύλος Ρεθύμνης είναι μερικές από τις απίστευτες παραλίες στα νότια παράλια της Κρήτης που βρέχονται από τα ζεστά νερά του Λιβυκού και σας καλούν να τις απολαύσετε.

Ηπειρωτική Ελλάδα και κοντινές στην Αθήνα

Πήλιο: λίγες παραλίες του Πηλίου έχουν μείνει κρυφές από τον “πολιτισμό”. Οι περισσότερες είναι κάτω από τη Ζαγορά. Η πιο γνωστή είναι Ανάληψη και θα τη βρείτε ακολουθώντας το μονοπάτι βόρεια της Ζαγοράς. Στην ίδια ακτίνα είναι και η Παρίσαινα. Υπάρχει επίσης και η Μελανή, μια μεγάλη αιγαιοπελαγίτικη παραλία στο νότιο Πήλιο, κοντά στην Αργαλαστή.

Αγκίστρι: Ένας από τους πιο όμορφους κοντινούς (από την Αθήνα) προορισμούς μόλις μιάμιση ώρα από τον Πειραιά. Καθαρή θάλασσα και στήσιμο σκηνής μέσα στο πευκοδάσος ανάμεσα στις παραλίες της Σκληρής και της Χαλικιάδας. Ωραίο σημείο και η Δραγονέρα.

Εύβοια, Χιλιαδού: η πιο γνωστή παραλία της Εύβοιας για ελεύθερη κατασκήνωση. Συνδυάζει το καταπράσινο δάσος με τα βαθυγάλαζα νερά. Σημειώστε βέβαια ότι στην Εύβοια υπάρχει πλήθος παρθένων παραλιών για ελεύθερο κάμπινγκ, οι οποίες είναι δύσκολες στην πρόσβαση και γίνονται γνωστές από στόμα σε στόμο για ευνόητους λόγους.

Δυτικές ακτές Πελοποννήσου: Ελιά και Καϊάφας στην Ηλεία, Βασιλίτσι, Χρυσή Ακτή και οι μικροί κολπίσκοι γύρω από το Πετροχώρι στην Μεσσηνία είναι ορισμένες από τις δεκάδες αμμουδερές παραλίες στις οποίες μπορείτε να στήσετε στη δυτική Πελοπόννησο.

Εναλλακτικά

Κάλαμος: πρόκειται για ένα πολύ μικρό νησί στο Ιόνιο Πέλαγος νότια της Λευκάδας, απέναντι από τον Μύτικα Αιτολοακαρνανίας. Η πρόσβαση γίνεται με βαρκάκι από τον Μύτικα. Νότια του Καλάμου υπάρχει και το νησάκι Καστός όπου επίσης επιτρέπεται η ελεύθερη κατασκήνωση.

Σαμοθράκη: Εναλλακτικός προορισμός που συνδυάζει ποτάμια, θάλασσες, βάθρες, αλλά και πολλά σημεία για να στήσεις τη σκηνή σου.

Πηγή: econews